Je gedachten hebben invloed op je lichaam. Denk maar eens aan iets lekkers en je voelt het water al letterlijk in je mond lopen. Taalgebruik is ook vaak afkomstig uit de fysieke wereld, maar kan worden gebruikt om iets abstracts te beschrijven.
De mens heeft eerst geleerd om lichamelijke en concrete ervaringen te beschrijven en heeft die vervolgens uitgebreid naar symbolische en abstracte ervaringen.
Neem het begrip ‘warm’. In de concrete betekenis verwijst dat naar temperatuur. Die temperatuur kan ook bij een persoon horen, denk aan moederwarmte. De stap om de betekenis uit te breiden naar een niet-fysieke ervaring is dan niet zo groot meer: een moeder is warm, straalt wel of geen warmte uit. Die warmte staat voor veiligheid en vertrouwen. Iemand die dat uitstraalt noemen we dus ook warm.
Het blijkt nu dat je lichaam ook invloed kan hebben op je gedachten. Als je een hete kop koffie vast hebt, dan beoordeel je een persoon op een foto als warmer dan wanneer je ijskoffie vast hebt.
Dat betekent dat je omgeving wel degelijk invloed heeft op je welbevinden. Vaak hoor ik van mensen dat ze onrustig worden van een rommelige omgeving of dat een vol huis ook tot een vol hoofd leidt. Het zou interessant zijn om dat te onderzoeken.
Voorlopig ga ik er van uit dat het twee kanten op werkt: als je een vol hoofd hebt of een onrustig hoofd dan kan dat leiden tot een rommelig en/of een vol huis. Zoals de gedachte aan lekker eten leidt tot een fysieke reactie. Maar andersom kan dat ook: een rommelig of vol huis kan een vol hoofd tot gevolg hebben. Zoals de warme koffie tot een beoordeling van warmte leidt. De oplossing kan dan ook twee kanten op gezocht worden. Enerzijds in coaching door het volle gevoel in je hoofd weg te nemen, waardoor fysiek opruimen gemakkelijker wordt. Anderzijds door fysiek op te ruimen, waardoor je ruimte in je hoofd krijgt en energie voor nieuwe activiteiten.
maandag 26 januari 2009
dinsdag 20 januari 2009
Verhuizing
Zojuist zag ik de inauguratie van Barack Obama, die zich versprak bij het afleggen van de eed. Blijkbaar toch een beetje nerveus. Wie daar in elk geval niet bij waren is de staf van het Witte Huis. Die zijn namelijk koortsachtig bezig met de verhuizing.
Zolang de 'oude' president er nog is, moeten ze ter beschikking van hem zijn en kunnen ze nog niets doen. Dus pas als de vorige president is vertrokken voor de inauguratie kunnen ze beginnen. Dan hebben ze ongeveer 5 uur voordat de nieuwe president binnen komt. In die vijf uur moet alles geregeld worden, als Obama met zijn gezin binnen komt dan moeten alle dozen zijn uitgepakt.
Waarschijnlijk zijn er geen of niet veel meubelen te verhuizen, maar toch moet dit een zeer strakke operatie zijn om het voor elkaar te krijgen, bijna tot op de minuut gepland en met een goede werkverdeling. De staf van het Witte Huis bestaat uit ongeveer 90 mensen, ze kunnen geen verhuizers inhuren, in verband met geheimhouding. Dus dat is doorwerken. Wel een lekker compacte periode: vijf uur buffelen en het is klaar. Daar valt wat voor te zeggen.
Zolang de 'oude' president er nog is, moeten ze ter beschikking van hem zijn en kunnen ze nog niets doen. Dus pas als de vorige president is vertrokken voor de inauguratie kunnen ze beginnen. Dan hebben ze ongeveer 5 uur voordat de nieuwe president binnen komt. In die vijf uur moet alles geregeld worden, als Obama met zijn gezin binnen komt dan moeten alle dozen zijn uitgepakt.
Waarschijnlijk zijn er geen of niet veel meubelen te verhuizen, maar toch moet dit een zeer strakke operatie zijn om het voor elkaar te krijgen, bijna tot op de minuut gepland en met een goede werkverdeling. De staf van het Witte Huis bestaat uit ongeveer 90 mensen, ze kunnen geen verhuizers inhuren, in verband met geheimhouding. Dus dat is doorwerken. Wel een lekker compacte periode: vijf uur buffelen en het is klaar. Daar valt wat voor te zeggen.
maandag 19 januari 2009
Blue monday
Zelf vind ik 2 januari de ergste dag van het jaar, als je weer aan het werk moet en iedereen moet zoenen, terwijl je nog suf en katterig bent van oud en nieuw. Maar volgens de Britse psycholoog Cliff Arnall is de derde maandag van januari de meest deprimerende dag van het jaar. Dat was dus vandaag.
Waarom is deze dag zo deprimerend? Het is meestal slecht weer in januari en nog behoorlijk donker (dat was vandaag zeker van toepassing met die regen), de meeste mensen realiseren zich dat het weer niet gelukt is met die goede voornemens en het duurt voor de meeste mensen nog heel lang voordat het vakantie is. Ook nog even geen feestdag te zien natuurlijk. Bovendien zitten de meeste mensen met de financiële kater van de feestdagen oftewel: ze zijn blut. En dit is de tijd van de maand dat de rekeningen binnenkomen, dus dan wordt je daar extra mee geconfronteerd.
Wat kun je doen tegen blue monday? Als je dit leest is-ie waarschijnlijk al (bijna) voorbij, dus dat is een voordeel. Als je toch depressief voelt, huur dan een leuke film. Volgens de Metro van vandaag is Mama Mia verreweg de leukste, dus dat is een goede kandidaat. Ook goed werkt het om je zegeningen te tellen: je baan, je relatie, je huis, misschien had de trein geen vertraging vandaag of was een collega aardig tegen je? Schrijf het op, het helpt echt. Je kunt ook eens flink aan de slag gaan met je financiën, zodat je overzicht krijgt. Op zich geen leuke klus, maar het overzicht geeft je een gevoel van controle en daardoor voel je je beter. Als dat allemaal niet helpt, zorg dan dat je de komende week genoeg daglicht krijgt: ga naar buiten, weer of geen weer. Hoe donker ook, buiten is het altijd lichter dan binnen (overdag dan) en dat helpt gegarandeerd tegen (milde) winterblues net als de lichaamsbeweging.
Er is trouwens ook een dag die het vrolijkst is: de vrijdag in juni die het dichtst bij het begin van de zomer ligt. Dit jaar 19 juni. Daar kun je dus alvast naar uitkijken.
Waarom is deze dag zo deprimerend? Het is meestal slecht weer in januari en nog behoorlijk donker (dat was vandaag zeker van toepassing met die regen), de meeste mensen realiseren zich dat het weer niet gelukt is met die goede voornemens en het duurt voor de meeste mensen nog heel lang voordat het vakantie is. Ook nog even geen feestdag te zien natuurlijk. Bovendien zitten de meeste mensen met de financiële kater van de feestdagen oftewel: ze zijn blut. En dit is de tijd van de maand dat de rekeningen binnenkomen, dus dan wordt je daar extra mee geconfronteerd.
Wat kun je doen tegen blue monday? Als je dit leest is-ie waarschijnlijk al (bijna) voorbij, dus dat is een voordeel. Als je toch depressief voelt, huur dan een leuke film. Volgens de Metro van vandaag is Mama Mia verreweg de leukste, dus dat is een goede kandidaat. Ook goed werkt het om je zegeningen te tellen: je baan, je relatie, je huis, misschien had de trein geen vertraging vandaag of was een collega aardig tegen je? Schrijf het op, het helpt echt. Je kunt ook eens flink aan de slag gaan met je financiën, zodat je overzicht krijgt. Op zich geen leuke klus, maar het overzicht geeft je een gevoel van controle en daardoor voel je je beter. Als dat allemaal niet helpt, zorg dan dat je de komende week genoeg daglicht krijgt: ga naar buiten, weer of geen weer. Hoe donker ook, buiten is het altijd lichter dan binnen (overdag dan) en dat helpt gegarandeerd tegen (milde) winterblues net als de lichaamsbeweging.
Er is trouwens ook een dag die het vrolijkst is: de vrijdag in juni die het dichtst bij het begin van de zomer ligt. Dit jaar 19 juni. Daar kun je dus alvast naar uitkijken.
vrijdag 16 januari 2009
Stress is goed
Stress heeft een slechte naam, maar dat is niet altijd terecht. Stress heeft gewoon een functie, dat vergeten we wel eens. Niet alleen op de savanne, bij onze voorvaders die aan wilde dieren moesten ontsnappen, ook op kantoor. Als je te laat bent voor een vergadering en snel en geconcentreerd je spullen moet pakken en naar de vergaderzaal rent. Of als je een deadline moet halen voor een artikel of een column. Als je denkt dat je geen inspiratie hebt, dan komt er uiteindelijk toch altijd iets uit, als het moet.
En dat is prima, zolang het maar kortdurend is. Als je permanent in die toestand bent, dan wordt het problematisch. Ook opruimen kan stress geven. Bijvoorbeeld omdat je er steeds tegenaan zit te hikken, omdat het maar niet lukt of omdat je omgeving je er op aan kijkt.
In de Intermediair van 8 januari staat een artikel over stress. Daarin staan een aantal goede tactieken tegen stress: erover praten helpt. Dat merk ik aan workshopdeelnemers, die zijn altijd opgelucht als anderen met dezelfde dingen blijken te worstelen. Succes ervaren helpt ook: als iets gelukt is, dan kun je het daarna weer even hebben dat het misgaat, zonder meteen in de stress te schieten. Daarom adviseer ik mensen om te starten met iets eenvoudigs, wat niet te emotioneel is en om te beginnen op een zichtbare plek(of een plek waar je vaak langs komt). De kans op succes is dan groter en bovendien zie je de hele tijd het resultaat. Dat maakt het makkelijker om het nog eens te proberen.
Structuur en voorspelbaarheid zijn ook stressverminderend. Bij opruimen is het belang van routines groot. Als je een nieuwe gewoonte kunt invoeren, dan merk je niet eens meer dat je aan het opruimen bent. Ook een positieve houding werkt goed. Ik merk dat veel mensen opruimen als iets negatiefs zien. Bijvoorbeeld omdat ze vroeger altijd hun kamer op ‘moesten’ ruimen, als een soort straf. Als je dat om kunt draaien en opruimen een positief gevoel kunt meegeven, dan wordt het veel eenvoudiger.
Verder helpen ook lichaamsbeweging, vitamine C en (zwarte) thee bij stress. Eens kijken of ik dat in mijn workshops kan inbouwen.
En dat is prima, zolang het maar kortdurend is. Als je permanent in die toestand bent, dan wordt het problematisch. Ook opruimen kan stress geven. Bijvoorbeeld omdat je er steeds tegenaan zit te hikken, omdat het maar niet lukt of omdat je omgeving je er op aan kijkt.
In de Intermediair van 8 januari staat een artikel over stress. Daarin staan een aantal goede tactieken tegen stress: erover praten helpt. Dat merk ik aan workshopdeelnemers, die zijn altijd opgelucht als anderen met dezelfde dingen blijken te worstelen. Succes ervaren helpt ook: als iets gelukt is, dan kun je het daarna weer even hebben dat het misgaat, zonder meteen in de stress te schieten. Daarom adviseer ik mensen om te starten met iets eenvoudigs, wat niet te emotioneel is en om te beginnen op een zichtbare plek(of een plek waar je vaak langs komt). De kans op succes is dan groter en bovendien zie je de hele tijd het resultaat. Dat maakt het makkelijker om het nog eens te proberen.
Structuur en voorspelbaarheid zijn ook stressverminderend. Bij opruimen is het belang van routines groot. Als je een nieuwe gewoonte kunt invoeren, dan merk je niet eens meer dat je aan het opruimen bent. Ook een positieve houding werkt goed. Ik merk dat veel mensen opruimen als iets negatiefs zien. Bijvoorbeeld omdat ze vroeger altijd hun kamer op ‘moesten’ ruimen, als een soort straf. Als je dat om kunt draaien en opruimen een positief gevoel kunt meegeven, dan wordt het veel eenvoudiger.
Verder helpen ook lichaamsbeweging, vitamine C en (zwarte) thee bij stress. Eens kijken of ik dat in mijn workshops kan inbouwen.
maandag 12 januari 2009
Goed voorbeeld doet niet goed volgen
In onderhandelingen geldt de regel: wie als eerste praat, betaalt. Oftewel: als je een aanbod hebt neergelegd, dan is het zaak om even rustig af te wachten tot de ander reageert. En dus niet zelf gaan praten, uitleggen of meer informatie geven, omdat de ander niet reageert en je denkt dat de ander je aanbod niet goed vindt of te duur.
Iets dergelijks geldt ook in het huishouden: als jij degene bent die opruimt, kookt of stofzuigt, dan zit je er aan vast. De ander denkt: dat doet hij/zij al, dus dan hoef ik het niet te doen. Dat is het stofzuigerconcept: als je eenmaal degene bent die stofzuigt, dan zit je er aan vast.
Je zou misschien denken dat goed voorbeeld doet volgen, maar zo werkt het dus meestal niet. Dus als je wilt dat je partner meer opruimt, dan is demonstratief gaan opruimen niet de oplossing. Dit kan heel goed uitwerken als de zaken in evenwicht zijn: de één doet de boodschappen en de ander kookt, de één stofzuigt, de ander doet de was. Dan vul je elkaar aan.
Maar vaak is het zo dat één van de twee meer doet dan de ander. Dat kan verschillende redenen hebben: je drempel voor ‘rommel’ ligt gewoon lager, daardoor ga je altijd als eerste opruimen en geef je de ander geen kans. Die vindt het na een tijdje wel best. Of jij vindt dat er twee keer per week gestofzuigd moet worden, terwijl de ander één keer per week meer dan genoeg vindt.
Ik heb vaak klanten die zeggen: wat moet ik met een partner die niet opruimt? De enige goede oplossing die ik tot nu toe heb kunnen bedenken is: er over praten. Welke normen hanteren jullie? Wat zou je willen dat de ander doet? En dan allebei een beetje toegeven. Misschien kun je ook een keer per vijf dagen stofzuigen of een keer stofzuigen en een keer dweilen.
Zorg wel dat je niet allebei ontevreden bent met het compromis. En ga ook vooral na welke klussen je wel graag doet, misschien vul je elkaar daar ook wel prima in aan. Als je een beetje creatief bent en niet te star, dan kun je daar meestal wel iets op vinden zonder elkaar te veranderen.
Iets dergelijks geldt ook in het huishouden: als jij degene bent die opruimt, kookt of stofzuigt, dan zit je er aan vast. De ander denkt: dat doet hij/zij al, dus dan hoef ik het niet te doen. Dat is het stofzuigerconcept: als je eenmaal degene bent die stofzuigt, dan zit je er aan vast.
Je zou misschien denken dat goed voorbeeld doet volgen, maar zo werkt het dus meestal niet. Dus als je wilt dat je partner meer opruimt, dan is demonstratief gaan opruimen niet de oplossing. Dit kan heel goed uitwerken als de zaken in evenwicht zijn: de één doet de boodschappen en de ander kookt, de één stofzuigt, de ander doet de was. Dan vul je elkaar aan.
Maar vaak is het zo dat één van de twee meer doet dan de ander. Dat kan verschillende redenen hebben: je drempel voor ‘rommel’ ligt gewoon lager, daardoor ga je altijd als eerste opruimen en geef je de ander geen kans. Die vindt het na een tijdje wel best. Of jij vindt dat er twee keer per week gestofzuigd moet worden, terwijl de ander één keer per week meer dan genoeg vindt.
Ik heb vaak klanten die zeggen: wat moet ik met een partner die niet opruimt? De enige goede oplossing die ik tot nu toe heb kunnen bedenken is: er over praten. Welke normen hanteren jullie? Wat zou je willen dat de ander doet? En dan allebei een beetje toegeven. Misschien kun je ook een keer per vijf dagen stofzuigen of een keer stofzuigen en een keer dweilen.
Zorg wel dat je niet allebei ontevreden bent met het compromis. En ga ook vooral na welke klussen je wel graag doet, misschien vul je elkaar daar ook wel prima in aan. Als je een beetje creatief bent en niet te star, dan kun je daar meestal wel iets op vinden zonder elkaar te veranderen.
zaterdag 10 januari 2009
Vergroot je financiële kennis via de tv
Stel je bent financieel analfabeet. Wat doe je daar dan aan? Je kunt natuurlijk op de site van het nibud kijken. Daar vind je prima informatie. Een andere optie is de televisie. Een goed programma kan je op een leuke manier toch wat leren.
Daarvoor zijn in elk geval twee mogelijkheden, toevallig allebei op woensdag. Om 19.20 zendt de VPRO op Nederland 2 Goudzoekers uit: ‘over zinvol leven en wat het kost’, zoals ze zelf zeggen.
Een heel aardig programma. Afgelopen week ging het over bonussen. Het programma liet zien dat bonussen ook averechts kunnen werken. In een kaasfabriek was in eerste instantie een extra beloning gezet op meer kaas verwerken. Die beloning was niet eens zo hoog, een paar tientjes bruto in de maand. Maar wat bleek? De medewerkers gingen met elkaar concurreren en de sfeer ging zienderogen achteruit. Nu is de beloning voor goed presteren niet meer gekoppeld aan hoeveel kaas je verplaatst, maar of je een opleiding tijdig afmaakt. En dat bleek veel beter te werken. Dus niet op productie, maar op ontwikkeling.
Via de kaasfabriek maakte Goudzoekers een soepele overgang naar de rol van bonussen in de kredietcrisis. Leuk en informatief. Volgende uitzendingen gaan onder anderen over huizen (volgende week), muziek en de wegwerpeconomie.
De andere optie is de Consuminderman van Llink,ook op woensdag, maar dan om 21.55 uur op Nederland 3. Dit keer werd een energiescan op winkels uitgevoerd. Uiteraard bleek dat die winkels flink kunnen bezuinigen. Vervolgens ging het programma voor extra omzet zorgen, zodat twee winkeliers energiezuinige apparatuur kunnen aanschaffen. Op zich een sympathieke actie. Maar wat die winkeliers dan precies gingen veranderen voor de besparing kwam maar heel beperkt naar voren. En hoe je aan zo’n energiescan komt, kwam ik ook niet aan de weet (ik denk via je energiebedrijf, maar zeker weet ik het niet).
Verder mocht Hedy d’Ancona klagen over de vele folders die ze krijgt. Dat is natuurlijk simpel op te lossen met een ‘nee-nee’ sticker, maar dat wil Hedy niet, want dat staat zo lelijk. En ze vond ook dat er maar een sticker moet komen voor als je de folders wel wilt. Tsja, in een ideale wereld zou dat zo zijn. En weer kwam ik niet aan de weet hoe ik van die folders af kom. Blijkbaar zijn ze niet zo van de concrete informatie bij Llink. Dat is wel jammer.
Het derde item ging over wildplassen. Inderdaad een ergernis en slecht voor het milieu en gebouwen, maar ik zie niet wat het met consuminderen te maken heeft. Kortom, wat mij betreft: leuk idee, maar de uitwerking kan beter.
(De nee-nee en nee-ja stickers zijn bij veel gemeenten gratis te krijgen en ze zijn ook telefonisch te bestellen bij MailDB: tel: 0900-2025095 (€ 0,50 per minuut), of bij Vereniging Milieudefensie, tel: 020-6262620. Nog radicaler is om uw adres op te nemen in een bestand van mensen die geen reclamedrukwerk willen ontvangen. Uw adres blijft hier drie jaar instaan, daarna moet u zich opnieuw aanmelden. De meeste adverteerders respecteren dit bestand. U kunt zich aanmelden via www.infofilter.nl).
Daarvoor zijn in elk geval twee mogelijkheden, toevallig allebei op woensdag. Om 19.20 zendt de VPRO op Nederland 2 Goudzoekers uit: ‘over zinvol leven en wat het kost’, zoals ze zelf zeggen.
Een heel aardig programma. Afgelopen week ging het over bonussen. Het programma liet zien dat bonussen ook averechts kunnen werken. In een kaasfabriek was in eerste instantie een extra beloning gezet op meer kaas verwerken. Die beloning was niet eens zo hoog, een paar tientjes bruto in de maand. Maar wat bleek? De medewerkers gingen met elkaar concurreren en de sfeer ging zienderogen achteruit. Nu is de beloning voor goed presteren niet meer gekoppeld aan hoeveel kaas je verplaatst, maar of je een opleiding tijdig afmaakt. En dat bleek veel beter te werken. Dus niet op productie, maar op ontwikkeling.
Via de kaasfabriek maakte Goudzoekers een soepele overgang naar de rol van bonussen in de kredietcrisis. Leuk en informatief. Volgende uitzendingen gaan onder anderen over huizen (volgende week), muziek en de wegwerpeconomie.
De andere optie is de Consuminderman van Llink,ook op woensdag, maar dan om 21.55 uur op Nederland 3. Dit keer werd een energiescan op winkels uitgevoerd. Uiteraard bleek dat die winkels flink kunnen bezuinigen. Vervolgens ging het programma voor extra omzet zorgen, zodat twee winkeliers energiezuinige apparatuur kunnen aanschaffen. Op zich een sympathieke actie. Maar wat die winkeliers dan precies gingen veranderen voor de besparing kwam maar heel beperkt naar voren. En hoe je aan zo’n energiescan komt, kwam ik ook niet aan de weet (ik denk via je energiebedrijf, maar zeker weet ik het niet).
Verder mocht Hedy d’Ancona klagen over de vele folders die ze krijgt. Dat is natuurlijk simpel op te lossen met een ‘nee-nee’ sticker, maar dat wil Hedy niet, want dat staat zo lelijk. En ze vond ook dat er maar een sticker moet komen voor als je de folders wel wilt. Tsja, in een ideale wereld zou dat zo zijn. En weer kwam ik niet aan de weet hoe ik van die folders af kom. Blijkbaar zijn ze niet zo van de concrete informatie bij Llink. Dat is wel jammer.
Het derde item ging over wildplassen. Inderdaad een ergernis en slecht voor het milieu en gebouwen, maar ik zie niet wat het met consuminderen te maken heeft. Kortom, wat mij betreft: leuk idee, maar de uitwerking kan beter.
(De nee-nee en nee-ja stickers zijn bij veel gemeenten gratis te krijgen en ze zijn ook telefonisch te bestellen bij MailDB: tel: 0900-2025095 (€ 0,50 per minuut), of bij Vereniging Milieudefensie, tel: 020-6262620. Nog radicaler is om uw adres op te nemen in een bestand van mensen die geen reclamedrukwerk willen ontvangen. Uw adres blijft hier drie jaar instaan, daarna moet u zich opnieuw aanmelden. De meeste adverteerders respecteren dit bestand. U kunt zich aanmelden via www.infofilter.nl).
vrijdag 9 januari 2009
Financieel ongeletterd?
In mijn vorige bericht noemde ik een onderzoek dat zou uitwijzen dat we financieel ongeletterd zijn. Dat onderzoek in uitgevoerd door econoom De Rooij. De vragen die hij stelde zijn terug te vinden op: http://www.nrc.nl/
achtergrond/article2115124.ece/Vijf_vragen_uit_het_onderzoek_van_Van_Rooij
Op de volgende pagina vind je ook de antwoorden.
Zo kun je er achter komen of je zelf financieel ongeletterd of geletterd bent.
achtergrond/article2115124.ece/Vijf_vragen_uit_het_onderzoek_van_Van_Rooij
Op de volgende pagina vind je ook de antwoorden.
Zo kun je er achter komen of je zelf financieel ongeletterd of geletterd bent.
maandag 5 januari 2009
Bezuinigen of niet?
Meteen bij de start van januari vliegen de bezuinigingstips je om de oren. Netwerk had er op 2 januari een item over, Kassa op 3 januari. Er zijn allerlei onderzoeken die ons vertellen dat ‘de Nederlander’ wil bezuinigen, vooral op vakanties en goede doelen, blijkbaar. En vandaag weer een onderzoek dat ons verteld dat we ‘financieel ongeletterd’ zijn. Wat betekent dat 60 procent van de mensen eenvoudige vragen over financiën niet kan beantwoorden. Welke vragen dat precies zijn meldt het bericht niet.
Wat moet je hiermee als gewone lezer? Het idee dat je financieel ongeletterd zou zijn, geeft bijna een machteloos gevoel, maar dat is natuurlijk onzin.
Iedereen kan inzicht krijgen in het eigen huishoudboekje. Het enige wat je moet doen is er tijd voor nemen om de zaken op een rijtje te zetten. Veel mensen vinden dat vervelend en doen het daarom niet. Maar januari een perfect moment om het afgelopen jaar op een rijtje te zetten. Je hebt dan meteen overzicht over al je uitgaven, ook de zaken die maar een keer per jaar voorkomen. Pas als je overzicht hebt, kun je ook bepalen waar je minder aan uit wilt geven.
En dan hoef je helemaal niet te stoppen met het geven van cadeaus of het uitnodigen van mensen, zoals netwerk suggereerde. Die gaven een paar slechte voorbeelden van zogenaamde ‘vrekkentips’. Het hele idee van zuinig zijn is juist om het zo te doen dat je niet het gevoel hebt dat je iets in hoeft te leveren. Dus je abonnement opzeggen, maar een keer per kwartaal wel je favoriete blad kopen, omdat er iets interessants in staat. Juist wel mensen thuis uitnodigen, omdat het veel goedkoper is dan uit eten gaan. Zelf salade samenstellen, omdat dat 8 keer goedkoper is dan een voorgesneden salade kopen.
En vergeet ook niet te kijken naar de inkomstenkant: er zijn nog steeds mensen die toeslagen laten liggen, terwijl ze daar wel recht op hebben. Goede en betrouwbare informatie is te vinden op www.nibud.nl.
vrijdag 2 januari 2009
30 dagenlijst
Eén van mijn favoriete blogs is zenhabits.net. Vandaag las ik daar een goeie tip om te zorgen dat er minder spullen je huis binnen komen: de 30 dagenlijst.
Als je iets wilt aanschaffen dan zet je het op een lijst met de datum er bij. Pas 30 dagen later mag je het echt aanschaffen. Als je het dan nog wilt kopen tenminste! Je zult zien dat na 30 dagen de meeste dingen niet meer zo nodig lijken.
Dit geldt uiteraard niet voor eerste levensbehoeften, maar verder kun je alles er op zetten. Zo heb je een bedenktijd gecreëerd en voorkom je impulsaankopen.
Dat is nou eens uitstel waar je wat aan hebt.
Als je iets wilt aanschaffen dan zet je het op een lijst met de datum er bij. Pas 30 dagen later mag je het echt aanschaffen. Als je het dan nog wilt kopen tenminste! Je zult zien dat na 30 dagen de meeste dingen niet meer zo nodig lijken.
Dit geldt uiteraard niet voor eerste levensbehoeften, maar verder kun je alles er op zetten. Zo heb je een bedenktijd gecreëerd en voorkom je impulsaankopen.
Dat is nou eens uitstel waar je wat aan hebt.
donderdag 1 januari 2009
Lege stad en prullenbak
Vandaag gewandeld door een leeg en stil Rotterdam. Er zijn nog maar een paar dagen per jaar dat dat kan: eerste kerstdag en nieuwjaarsdag. Misschien eerste paasdag, maar daar durf ik niet van uit te gaan.
Natuurlijk geen dag om op te ruimen vandaag, maar voor het opgeruimde gevoel de prullenmanden geleegd en het oud papier in de bak gegooid.
Abonneren op:
Posts (Atom)
