Loslaten en ontdekken wat je echt wilt

De L van Sloworganizing staat voor loslaten. Natuurlijk doel ik daarmee vooral op het loslaten van spullen, maar er valt nog zoveel meer los te laten. En dat geeft je allemaal ruimte. Ruimte in je hoofd, ruimte in je agenda. Ruimte voor jou.

Als je loslaat wat je moet, dan krijg je ruimte voor wat mag. Een beetje vriendelijker voor jezelf zijn. Dat mag. Luisteren naar wat jij wilt en daaraan toegeven, dat mag. Gewoon die afspraak een keer afzeggen, dat mag. Een keer inconsequent zijn, mag ook. Gewoon lui op de bank zitten, geen probleem. Dan bèn je nog niet meteen lui.

Loslaten is zo min mogelijk doen wat moet. En dus hoeft loslaten ook niet. Je kunt je namelijk niet voornemen om los te laten. Zo werkt het niet. Als je moet loslaten, dan wordt het niets.

'Om iets los te laten moet je het eerst vastpakken', hoorde ik eens. Dat klinkt als een mooie diepzinnige zin. Ik denk dat het zoiets betekent als: je moet je eerst ergens van bewust zijn, voordat je kunt zeggen dat je het anders wilt. Dat je teveel van iets hebt, of juist te weinig.

Maar ja, hierboven staat toch ook alweer dat je iets moet, namelijk je bewust zijn. En loslaten is nou juist niet-moeten. Vooral niets moeten van jezelf, denk ik. Je afvragen wat jij eigenlijk zelf wil. En daar geen oordeel over hebben.

Wil je slapen of op de bank hangen? Dan doe je dat. Als je dat echt wilt.

Loslaten is (voor mij) niet hetzelfde als toegeven aan elke gril, elke gedachte of elke emotie die je invalt. Je mag best impulsief zijn, altijd maar plannen mag je loslaten. Maar het gaat er wel om wat je echt wilt.

En bepalen wat je zelf wilt, dat valt niet altijd mee. Je wordt de hele tijd afgeleid door allerlei mensen die van alles van je willen. Dat zijn dingen die zij willen, niet per se wat jij wilt.

Zo ben ik zelf nog steeds bezig om te accepteren wat het betekent dat ik nogal introvert ben. Ik vind het leuk om mensen te zien, maar ik heb ook tijd voor mezelf en met mezelf nodig. Zo doe ik energie op voor nieuwe ontmoetingen. Dat heeft iets te maken met wat ik wil en ook met wat goed voor me is.

De meeste organizers gaan naar hun klanten toe. Dat doe ik ook wel, maar ik wil ook graag mensen op een andere manier bereiken. Dat past bij wie ik ben (als introvert vind ik het heerlijk om te schrijven), maar ook bij wat ik wil, namelijk opgeruimd leven voor veel mensen bereikbaar maken. Toch heb ik er even over gedaan voordat ik dat ook echt ging doen.

Ik moest eerst loslaten dat je als organizer 1 op 1 werkt, bij je klant thuis. Ik moest me realiseren dat het anders kon en dat ik het graag anders wilde. Maar toen ik dat eenmaal geaccepteerd had, ging het snel en was Sloworganizing binnen een paar maanden in de wereld gezet. Omdat het echt bij mij past en echt is wat ik wil. Dat geeft enorm veel rust en ruimte. En is dat niet waar je naar op zoek bent?

Loslaten is dus ontdekken wat bij jou past, wat jij wilt. Ook als dat niet is wat de meeste mensen willen of wat anderen van je willen.

Het grote voordeel is: als je weet wat je echt wilt, dan hoef je heel veel dingen niet meer. Omdat ze niet horen bij wat je wilt. Heel simpel, als je het eenmaal hebt uitgedokterd. Uitvinden wat je echt wilt kost tijd. Tijd om dingen op een rij te zetten, maar ook om er een beetje over te peinzen. Het om en om te keren in je hoofd.

December is een prima moment om eens na te denken over wat je echt wilt.

Ga bijvoorbeeld na wat je het afgelopen jaar allemaal gedaan hebt. Waar wordt je blij van? Waar krijg je energie van? Waar zou je wel vanaf willen? Wat zou je los willen laten?

En wat zou je heel graag willen? Welke wensen heb je? Wat zou je altijd nog willen? Maak gewoon eens een lijst of twee: een 'ja' en een 'nee, niet meer' lijst. Je hoeft er nog niets mee te doen. Ben je meer visueel of creatief ingesteld of vind je het gewoon leuker, maak dan een kleurige mindmap.

Kijk eens naar je lijst of mindmap, door je oogharen, als het ware. Zie je een rode draad? Dingen die steeds terugkomen? Wat zou dat betekenen? Wil je weg, reizen en een andere baan of je baan opzeggen? Dat hoeft niet te betekenen dat je echt die wereldreis gaat maken. Misschien wil je gewoon wat meer tijd zonder afspraken of misschien wil je een eigen bedrijf beginnen? Of ben je gewoon aan vakantie toe?

Maak je lijst en laat het los, je hoeft er niets mee, ook dat mag je loslaten.

Vier snelle opruimtips voor drukke mensen

Het eerste principe van Sloworganizing is dat je met kleine veranderingen groot resultaat kunt bereiken, als je ze maar consequent doet. Dat is de S van stap voor stap.

En dat is niet alleen omdat het woord Slow toevallig met een S begint. Het komt wel goed uit, want ik denk dat dit principe de basis is voor de andere drie (loslaten, opruimen in je eigen ritme en weldadige gewoontes).

Er zijn een hoop kleine dingen die je dagelijks kunt doen om je opgeruimder te voelen en om opgeruimder te leven. En omdat de meesten van ons nou eenmaal druk zijn, is het ook een prima methode als je weinig tijd hebt. Je krijgt er zelfs meteen meer tijd door.

Wil je nog dit jaar beginnen, laat je dan inspireren door deze vier kleine stappen voor een opgeruimder leven:

1. Snel vertrekken, zonder iets te vergeten
Zorg dat je snel kunt vertrekken door je portemonnee, sleutels, telefoon, agenda en je (zonne-)bril een vaste plek te geven. Leg al die dingen die je elke dag weer meeneemt bij elkaar op een plek waar je ze snel af kunt grissen.

Zo kun je supersnel vertrekken, zonder dat je iets vergeet.

2. Een dynamische boodschappenlijst
Zorg voor de blocnote in de keuken, liefst een magnetisch blokje dat aan de koelkast of aan je planbord kan hangen. Op het moment dat je een nieuwe pot pindakaas aanbreekt of de laatste tube tandpasta pakt, schrijf je het meteen op je lijst. Combineer dit met een maaltijdplanning en je hoeft nooit meer na te denken over je boodschappen.

3. Leg 's avonds je kleding klaar voor de volgende dag
De ochtenden zijn vaak hectisch, zeker als je kinderen hebt en/of vroeg weg moet naar je werk. Niet het beste moment om rustig te bepalen wat je aan wilt doen. En in het donker kan dat ook nog wel eens lastig zijn: zijn dit nou mijn donkerbruine of mijn zwarte laarzen?

Bepaal daarom 's avonds al wat je de volgende dag aan doet. Kijk even in je agenda wat voor afspraken je hebt en bepaal welke kleding daar bij past. Bijkomend voordeel: je hoeft nooit meer 's ochtends even snel dat bloesje te strijken. Scheelt ook weer in de ochtendstress.

4. Handel je e-mail af in blokken
De hele dag mail checken kost meer tijd dan je denkt. Ga er liever een paar keer per dag even voor zitten. Ruim een half uurtje in en handel zoveel mogelijk af. En wel zo dat je er mee klaar bent. Doe dat niet meer dan drie keer per dag.

Mails die je niet in 2-5 minuten kunt beantwoorden, zijn een actiepunt. Zet ze op je actielijst, zodat je niet steeds die mail hoeft te openen om te kijken wat het ook alweer was. Zet ze eventueel in een apart mapje 'actie'.

Maak ook een mapje 'lezen' en zet daar al je nieuwsbrieven in. Lees die als je even tijd over hebt of als je even geen inspiratie hebt (bijvoorbeeld vlak na de lunch).

Zit jouw ideale actie er niet bij? Bedenk zelf welke kleine actie je leven makkelijker zou maken. Waar loop je steeds tegen aan? Hoe kun je een kleine stap nemen om dat te veranderen? Succes!

Kom je er niet uit? Mail me gerust, ik denk graag met je mee.

Hoe saaier, hoe beter

's Ochtends, als ik net op ben, dan werken mijn hersenen nog niet zo goed. Het laatste wat ik dan nodig heb, is dat ik moet nadenken. En dus heb ik een vaste ochtendroutine met vaste handelingen en altijd hetzelfde ontbijt.

Als ik weg ga, dan zorg ik dat mijn tas ingepakt klaarstaat en dat mijn kleding klaarligt of -hangt. Ik weet precies hoeveel tijd het me kost om de deur uit te komen. En dat kan helemaal zonder nadenken. Tegen de tijd dat ik bij m'n afspraak ben, ben ik helemaal wakker en klaar voor de dag.

Over Obama heb ik wel eens gelezen dat hij alleen grijze en blauwe pakken draagt. Zo is het gemakkelijk beslissen wat hij draagt. De man neemt namelijk de hele dag beslissingen die heel wat belangrijker zijn dan de kleur van z'n pak. En daar heeft hij al z'n energie voor nodig. Dus waarom zou je veel tijd besteden aan zoiets als de kleur van je pak?

Zo druk als Obama ben je misschien niet en de meesten van ons hoeven ook geen beslissingen te nemen die de wereldvrede beïnvloeden.

Maar tegenwoordig moet je wel de hele tijd keuzes maken: welke zorgverzekeraar, welke telefoon, welk abonnement, kabel of adsl, ga ik nog een opleiding volgen, in welk restaurant ga ik eten, samenwonen of trouwen of toch uit elkaar? Een huis kopen of toch nog een tijdje huren?

Allemaal belangrijke dingen, die invloed hebben op je leven. Daarbij vergeleken is de beslissing muesli of een boterham niet zo belangrijk. Draag ik een broek of een jurk, maakt ook niet zoveel uit (tenzij bij een sollicitatiegesprek), laarzen of schoenen, je ziet maar. Pasta of aardappelen vanavond?

Voor dat soort beslissingen kun je voor een groot deel gebruik maken van routine. Dat scheelt keuzes. En voor al die dagelijkse en wekelijkse handelingen is het helemaal niet nodig om steeds opnieuw te bedenken wat je wilt. Doe gewoon wat je altijd doet en maak alleen bij afwijkingen een uitzondering.

Zo hou je bovendien veel meer energie over om creatief te zijn en onverwachte oplossingen te bedenken in je werk. Dat lukt je niet als je de hele dag bezig bent met wat je vanavond gaat eten of waar je dat document gelaten hebt. Daar heb je ruimte voor nodig in je hoofd. Vaste gewoontes kunnen je die ruimte geven.

Ik ontbijt elke dag hetzelfde, maar in het weekend eet ik iets anders. Gebruik een weekmenu, met steeds dezelfde 10 of 14 gerechten, maar maak af en toe een nieuw recept of kook in het weekend uitgebreid. Bedenk vooraf wat je draagt tijdens je werk, maar ga helemaal los voor dat grote feest.

Neem elke dag dezelfde route naar je werk, maar loop of fiets eens om op die laatste mooie herfstdag. Ga elk weekend naar dezelfde marktstalletjes voor je fruit en je kaas en ga één keer per maand naar je favoriete restaurant. Maar als je dan echt iets te vieren hebt, ga naar een sterrenrestaurant. Of naar die ene speciale plek, waar jullie elkaar ontmoet hebben.

Berg alles zoveel mogelijk op vaste plekken op, maar koop één keer per jaar een bijzonder meubel of een apart ornament.

Kortom: bouw zoveel mogelijk routine in en wees zo saai mogelijk, daar waar het kan. Gebruik je energie om echte beslissingen te nemen en om je geliefden te verrassen met iets bijzonders.

Een uur extra, stel je voor...

Stel je voor dat je een uur extra hebt. Wat je daar allemaal wel niet mee kunt doen. Een uur langer slapen, om te beginnen of juist lekker wandelen in een herfstbos? Eindelijk die kampeerspullen opbergen, voordat je ze weer nodig hebt. Lekker een tijdschrift lezen, je administratie doen, je schuur opruimen, nu het nog mooi weer is.

Affijn, je hebt zelf waarschijnlijk zo een hele lijst.

En wat wil het geval, komend weekend heb je ook een heel uur extra. In de nacht van 27 op 28 oktober zetten we de klok weer terug naar de wintertijd. Het weekend duurt dus een uur langer. Zomaar tot je beschikking.

Het is wel handig om vooraf even te bedenken wat je met dat uur wilt, anders is het zomaar weer weg. Wat kan er absoluut niet wachten? Wat wil je nu echt doen?

Wat als je dagelijks een uur extra hebt?
Stel nou dat je elke dag een uur extra zou hebben. Er is iets magisch gebeurd en de dag bestaat voortaan uit 25 uur. Wat zou je dan doen?

Wat is er zo belangrijk dat je dat extra uur er aan zou besteden?

Maarreh, als het echt zo belangrijk is, waarom maak je er dan nu eigenlijk geen tijd voor? Als het echt bovenaan je lijst staat, dan is het belangrijk genoeg om er nu ook al tijd aan te besteden.

Ik gok er op dat het iets is wat geen haast heeft. Iets zoals: de muur verven, studeren, een boek lezen of zelfs een boek schrijven, opruimen, je papieren archiveren. Al die dingen die wel moeten, maar die je ook best een tijdje uit kunt stellen.

En toch gaat het na een tijdje een beetje benauwd aanvoelen, al die plannen en ideeën die je maar niet uitvoert. Omdat je denkt dat je er geen tijd voor hebt. En het is zoveel, je kunt ze nooit allemaal doen.

Dat klopt, maar eentje kan wel. Kies een project en begin. Welke dat is, maakt eigenlijk niet zoveel uit. Welke vind je het leukst? Waar word je enthousiast van? Wat zit je het meeste dwars? Waar loop je (letterlijk) steeds weer tegenaan?

Wat is de eerste actie die je kunt nemen? Besteed er elke dag half uur aan of desnoods 10 minuten, dat is ruim een uur per week. Moet je eens kijken wat er gebeurt. En hoe fijn het is om vooruitgang te boeken. En hoeveel ruimte je dat geeft.

De truc is om te kiezen voor één zo'n grote klus tegelijk. Om elke dag een stukje te doen en om door te gaan tot het af is.

Zo kom je stap voor stap verder en bereik je echt iets.

Je hoeft niet te wachten tot de klok verzet wordt, begin gewoon nu.

Sloworganizing voor je e-mail

Je zou de snelle wereld van internet misschien niet meteen in verband brengen met Sloworganizing, maar toch kun je slow ook prima toepassen op de tijd die je doorbrengt op internet en met mailen, op het werk en thuis.

Stap voor stap
Heb je een mailbox vol met achterstallige en deels ongelezen mails? Hoe belangrijk kan het zijn, als ze al zo lang staan te wachten? Dringend is het in elk geval niet.

Maak een mapje 'lezen' en stop daar alle nieuwsbrieven en aanbiedingen in die je nog wilt bekijken. Dat scheelt al enorm.

Maak nu per jaar een map met 'archief' en gooi daar alle andere mails in (inclusief archief voor dit jaar). Mailbox opgeruimd.

Heb je even tijd over tussen 2 taken? Gooi 10 mails weg uit de oudste archiefmap en lees als beloning 1 nieuwsbrief die je leuk vindt.

Zo leeg je stap voor stap je mailbox.

Loslaten
Internet is groot en bevat ongelooflijk veel waardevolle informatie. Ik geloof dat er op Youtube elke minuut 60 uur beeld bij komt. Het idee dat je alles bij kunt houden, kun je dus rustig loslaten. Het is onmogelijk.

Lees de blogs en de nieuwsbrieven die je inspireren en waar je energie van krijgt. Kies de allerbeste uit. En laat de rest lekker zitten.

Opruimen in je eigen ritme
Veel mensen denken dat mail meteen beantwoord moet worden. En dat kan natuurlijk echt zo zijn, als het bepaalde werkmails betreft. Maar in de meeste gevallen kan het best even wachten. Ik betrap me er zelf ook op dat ik de neiging heb om meteen te gaan reageren. Maar als het echt dringend is, dan bellen ze wel, denk ik vaak.

Dus soms wacht ik even, omdat ik even na wil denken over het antwoord of omdat ik er even rustig voor wil gaan zitten om een uitgebreid verhaal te tikken. Zo mail ik in mijn eigen ritme.

Daar hoort ook bij dat ik niet elk moment mijn mail check. Ik doe dat een aantal keren per dag.

Weldadige gewoontes
De weldadigste gewoonte die je kunt hebben is om de computer uit te zetten, zodat je echt tot rust komt. Heb ook echte aandacht voor de mensen waar je mee bent. En laat je mail, je twitter en je facebook even voor wat het is. Focus op het gesprek dat je voert in de echte wereld en doe dat met aandacht.

Een andere goede gewoonte is om je mail niet meteen aan te zetten als je de computer aanzet. Doe eerst een taak die concentratie vraagt en bekijk dan pas je mail.

En als je dan je mail bekijkt, neem daar dan een afgebakende hoeveelheid tijd voor. Zet de wekker op een half uur en werk in die tijd met volle concentratie aan je mail. Misschien kun je zoveel mogelijk mail wegwerken of focus je juist helemaal op dat ene lastige mailtje. In elk geval voel je je na afloop voldaan, omdat je iets hebt bereikt.

Neem de tijd

We zijn voor de gek gehouden, zegt Koen Haegens in zijn boek Neem de tijd. Er is ons verteld dat we tijd konden besparen door handige apparaten te gebruiken, door zoveel mogelijk te doen in zo kort mogelijke tijd. En toch krijgen we het alleen maar drukker.

Een bekend probleem waar al veel boeken over geschreven zijn. Meestal zoeken die de oplossing in onthaasting: je moet zelf iets doen om meer tijd te hebben. De oplossing ligt bij onszelf.

Maar dat blijkt niet zo eenvoudig. Voor je het weet word je weer meegesleurd door alles wat er om je heen gebeurd. Zo net na de vakantie ervaren we het bijna allemaal: je hebt goede voornemens, maar zodra je weer aan het werk bent, lukt het niet om je mail te negeren of om toch nog even iets af te maken, als je eigenlijk al naar huis wilt.

De hele maatschappij is ingericht op haast, schrijft Haegens. Alles moet sneller: producten worden sneller geproduceerd, maar ook geconsumeerd, ze gaan minder lang mee. Of ze worden vervangen door een nieuwe versie.

Ook de hoeveelheid ervaringen en prikkels die we per persoon krijgen toegediend is enorm toegenomen. Maar we moeten dat allemaal nog steeds verwerken in dezelfde hoeveelheid tijd. Dat geeft een permanent gevoel van tijdstekort.

Voeg daar nog aan toe dat we onze tijd steeds meer zelf in kunnen delen, door thuis werken, het nieuwe werken enzovoort en je hebt ook nog eens een heleboel keuzes te maken in die tijd. Kortom, ik word al moe als ik het schrijf.

En het is niet zo eenvoudig om je hier aan te onttrekken. Je moet je minstens terugtrekken in een klooster om hiervan weg te komen. En zelfs daar hebben ze Wifi.

Het ligt dus niet aan ons dat we geen tijd hebben en dat we het druk hebben.

Zo, dat is een hele opluchting. Je kunt je maar beperkt terugtrekken uit de tijd en de manier waarop de hele maatschappij daar mee omgaat. Je moet je dan ook uit de maatschappij terugtrekken en dat willen de meeste mensen niet.

Toch zijn er initiatieven om de tijd terug te veroveren: veel mensen gaan minder uitgeven en minder werken om meer tijd te hebben; er zijn bedrijven met e-mailloze vrijdagen of een beleid van geen e-mail na vijf uur 's middags.

Koen Haegens maakt een perfecte analyse, maar uiteindelijk lees ik toch dat we zelf iets kunnen en moeten doen: als we de tijd terug willen, dan begint dat bij ons. Door te weigeren mee te doen aan de versnelling. Door zelf je tijd te nemen.

Dat wordt wel een stuk makkelijker als je begrijpt hoe de versnelling in elkaar zit en wat het je kost. Misschien kunnen we dan in de toekomst eindelijk profiteren van al die tijdbesparende maatregelen en echt minder werken en meer luieren. Wie weet.

Hoe je vakantiefoto's je helpen met opruimen

Misschien herinner je je nog die eindeloze dia-avondjes uit de jaren zeventig? Ik weet ze nog wel: de hele avond zat je voor een scherm naar de honderden dia's te kijken van de buren of je broer of zus.

Op het laatst kon je geen strand of zonsondergang meer zien.

En hoe doe je het nu?
Is er eigenlijk iets veranderd?

De dia's zijn nu digitale foto's, maar het zijn er daardoor niet bepaald minder geworden. Integendeel, in plaats van honderden dia's heb je tegenwoordig zo duizenden foto's.

Dat kun je je familie niet aandoen. Eigenlijk kun je het jezelf niet eens aandoen. Als je een tijdje door die foto's heen klikt, dan lijken ze allemaal op elkaar. De energie van je vakantie vloeit helemaal weg. In plaats van dat je met plezier terugkijkt, is het een soort last op je schouders.

Zelf los ik dit op door een stuk of 20 – 30 foto's ouderwets af te laten drukken. Dat zijn die foto's die het meeste herinneringen oproepen aan de vakantie, die het beste zijn gelukt en die de bijzondere plekken of gebeurtenissen van die vakantie verbeelden. Ja, echt dat kan met minder dan 30 foto's prima.

Het leuke is: die kan ik aan iedereen laten zien en ik heb er zelf ook veel meer aan als herinnering die ik altijd even kan pakken. Als ik zin heb, dan maak ik een fotoboek en dan kan ik wat meer foto's kwijt. Ook dat is nog altijd erg leuk.

Typisch een geval van minder is meer, dus.

Maar zou dat alleen voor foto's gelden? Of ook voor andere spullen? Durf je je boeken te selecteren, zodat je alleen die boeken over houdt die het waardevolst voor je zijn? Die in 1 kast passen. Durf je te selecteren welke artikelen je leest door alleen die artikelen te kiezen die je echt het allerliefste wilt lezen, omdat ze je echt interesseren?

Durf je je kledingkast zo in te delen, dat je alleen nog die kledingstukken overhoudt die echt lekker zitten en die je ook nog goed staan? (laat je anders inspireren door de Sloworganizing Weggeef-dag)

Net zoals het kijken van die foto's je tijd en energie kost, kosten je andere spullen dat ook. Selecteer dus je spullen alsof je foto's selecteert, zodat je des te meer kunt genieten van de mooiste, fijnste en leukste spullen.

Wat de gek er voor geeft

Het plezier van verzamelen

Een tijdje geleden zag ik nog eens die documentaire over de verrassingseieren en de mensen die de inhoud daarvan verzamelen. Zij hebben heel veel tijd en moeite en geld over voor iets wat toch maar en stukje plastic is.

Dat is wat er gebeurt als je iets specifieks zoekt en je bent niet de enige. Dat heeft allemaal niets te maken met de objectieve waarde van dat stukje plastic. Of van die postzegel of dat bierviltje.

Dit gebeurt ook op andere gebieden: een stoel van Rietvelt of van Gispen is opeens veel meer waard dan een stoel waar geen naam aanhangt. Terwijl die neutrale stoel misschien veel lekkerder zit (ik heb het zelf nooit geprobeerd, maar het schijnt dat je in de beroemde Rietveltstoel nauwelijks kunt zitten).

Het gaat dan niet meer om het zitten, maar om waar de stoel voor staat.

Misschien ken je zelf ook verzamelaars en verbaas je je er over hoe fanatiek ze kunnen zijn en hoe blij ze worden van een zeldzaam bierviltje.


Verzamelingen
In Nederland begon het verzamelen al in de 16e eeuw. En vooral in de 17e eeuw ontstonden veel verzamelingen. Het was de tijd van de ontdekkingsreizen en zeelui kwamen veel vreemde dingen tegen op hun reizen rond de wereld.

Mensen begonnen die te verzamelen om te laten zien dat ze wat van de wereld wisten of om zogenaamde curiositeiten tentoon te stellen. We hebben daar diverse musea aan te danken. Het bekendste is Teylers Museum in Haarlem.


Kinderen verzamelen vrijwel allemaal. Wie heeft er vroeger geen suikerzakjes, postzegels of dinky toys gespaard? Voor sommigen groeit dat uit tot een volwassen hobby. Anderen houden er later mee op.

Uit Engels en Amerikaans onderzoek blijkt dat ongeveer eenderde van alle mensen iets verzamelt.


De functie van verzamelen
Veel mensen hebben er veel plezier in om bepaalde spullen te verzamelen. Het is een vrijetijdsbesteding. Een hobby.

Je kunt er ook een zekere status aan ontlenen: je hebt iets wat anderen niet hebben. En je kunt laten zien dat je ergens verstand van hebt.


Verzamelen gaat voor veel mensen om de jacht. Het is een beetje een kenmerk van een verzameling dat de voorwerpen die er in zitten niet gebruikt worden. Met poppen wordt niet gespeeld. Postzegels plak je niet op een brief. Er zijn tal van boekverzamelaars die hun boeken niet lezen.

Ze genieten vooral van het vinden van een nieuw iets, het wegkapen voor de neus van een ander. Maar als ze het hebben, dan kijken ze er niet meer naar om. Er is niets zo erg als een complete verzameling, daar is alle lol af. Er valt niets meer te doen, niets meer te zoeken.

Verzamelen heeft een spelelement en je kunt je er helemaal in verliezen. Je kunt flow ervaren, waar je dat in je werk misschien niet hebt. Het is spannend, het zoeken naar een nieuwe aanwinst gaat gepaard met spanning en onzekerheid.

Bevestiging dat je uniek bent. Dat kun je doen via je omgeving en je kleding. Het zegt iets over jou. Een verzameling geeft zo ook een statement af. Dat je intellectueel bent, smaak hebt of humor (als je iets grappigs verzamelt, zoals toiletpapier). Het weerspiegelt je leven. Dat is emotionele lijm in het kwadraat.

Daarnaast ergens bijhoren, een gemeenschap van verzamelaars.

Een verzameling kent ordening. Je hebt grip op je eigen collectie. Een bekend en veilig verleden. Een verzameling stelt je nooit teleur. (maar kan je wel boven het hoofd groeien).

Iedereen een verzamelaar?
Een verzameling is wat anders dan zomaar een huis vol spullen.
Toch zie ik ook veel overeenkomsten. Spullen kunnen een hoop verschillende functies hebben en die zie je eigenlijk allemaal terug bij een verzamelaar.

Het vult je leven, het plezier van de jacht, laten zien dat je uniek bent, smaak hebt of humor, tegelijkertijd zeg je dat je ook ergens bijhoort. Je hebt grip op je spullen, waar je misschien minder grip hebt op de rest van je leven.

Op een bepaalde manier verzamelen we allemaal, alleen niet iedereen richt dat op een bepaald soort spullen. Wat is jouw reden om te verzamelen?

Wil je minder spullen? Kom dan naar de Sloworganizing weggeefdag.

(De informatie over verzamelen in dit artikel is gebaseerd op het boek Hebben is houden van Jaco Berveling)

De verlokkingen van de kantoorboekhandel

Ken je de verleidingen van de kantoorboekhandel? Kleurige ordners en tabbladen, stickers te kust en te keur, fijne kladblokjes en postbakjes. En dan al die handige post its in 6 kleuren. Dat gaat je vast helpen: voor elke soort actie een kleur.

Je stelt je voor hoe je elke dag je acties opschrijft en afstreept in dat kladblokje en hoe je je post fluitend wegwerkt als je die postbakjes neerzet.
Voor je het weet heb je weer iets gekocht.

Als je thuis bent dan is de werkelijkheid meestal een stuk weerbarstiger: de ordners blijven leeg, je postbakjes lopen in no time weer over en je todo lijst is nog net zo lang als eerst. Eigenlijk heb je helemaal geen zin om dat over te schrijven in je nieuwe boekje. En die post-its? Al snel ben je vergeten welke kleur waar bij hoort en zitten de plakkers weer overal. Geen gezicht, eigenlijk.

Wat gebeurt hier? Je stelt je voor dat de spullen de oplossing zijn voor je opruimproblemen. Als je dat maar hebt, dan zal je leven beter zijn.

Net zoals je je vaak voorstelt dat je opgeruimd wordt als je dat boek maar leest of dat je af zult vallen met dat nieuwe dieetboek.

Wat je eigenlijk wilt is dat er een wonder gebeurt: als je dit koopt dan zijn al je problemen opgelost. Zo'n mooi en handig opbergsysteem, dat moet toch wel gaan werken.

Je vergeet dat er niets verandert als je niets doet. Hoe mooi en duur je systeem ook is, je moet nog steeds de spullen uitzoeken en opbergen en je to do lijst blijft even lang.

Eigenlijk leg je de verantwoordelijkheid buiten jezelf: het boek, het nieuwe systeem van postbakjes of je nieuwe opschrijfboekje, dat gaat je de oplossing brengen.

De echte oplossing zit in jou. Je hebt alles al in huis om je spullen op te ruimen. De kans is zelfs groot dat je al meer hebt dan je nodig hebt, omdat je in het verleden wel vaker spullen hebt gekocht als oplossing. Kijk dus om je heen, ga schatgraven in je eigen spullen, wees creatief en gebruik wat je hebt.

Vorige week kreeg ik onderstaande mail van Henny, deelnemer aan Sloworganizing. Zij geeft een perfecte illustratie van hoe je creatief kunt zijn met de spullen die je al hebt en hoe goed dat voelt:

'Ik had een naaidoos, zelfgemaakt, ooit, en daarom was ik er zeer aan gehecht, maar hij puilde uit…
In een folder zag ik een opbergbox met klapdeksel en inzetbakje. Die leek me wel heel geschikt.

Maar moest dat echt? Heb ik niet iets gewoon in huis dat ik er goed voor gebruiken kan? Ik heb eens rondgelopen en ja hoor, in de badkamer stond een plastic box, met inzetbak en deksel met handvat om hem op te tillen. Erin: tja, van alles maar was dat een zinvolle verzameling?
NEE, absoluut niet. Maar hij stond nou eenmaal al jaren op die plek met diezelfde spullen erin… waar ik weinig mee DOE...

De helft kon eigenlijk wel gewoon weg. De andere helft kon ik goed elders “onderbrengen” op misschien zelfs wel logischer plekken, of naar de doos verwijzen met spullen die voor een braderie nog wel eens aardig zouden kunnen zijn. En/of ik zou met een weggeeffeestje iedereen eruit kunnen laten halen wat hij/zij gebruiken kan…

Dit is een perfecte box voor mijn doel als naaibox èn hij maakt plaats in de badkamer.
Ik heb hem meteen in een sopje gestopt, en hij was weer als nieuw.
Ik heb ook meteen de inhoud van de veel te kleine oude naaidoos overgebracht en ik ben helemaal in mijn hum.

Dat was ondanks het veel te mooie weer om aan opruimen te besteden (dacht ik) toch nog een onverwachte opruimactie voor vandaag…'

Krijg meer tijd en verleng je leven

De zomer is een mooie tijd om eens wat meer te lezen en inspiratie op te doen. Zo kwam ik bij de oude Romein Seneca terecht. Geloof me, dat klinkt een stuk moeilijker dan het is. 'De lengte van het leven' heet het boekje en het is verrassend leesbaar (vertaling Vincent Hunnink).

Als je denkt dat drukte iets is van deze tijd, dan vergis je je. Ook in de Romeinse tijd werd er blijkbaar al veel geklaagd over tijdtekort en hadden veel mensen geen tijd voor zichzelf.

Seneca beschrijft hoe je tijd voor jezelf kunt maken en voor de dingen die je belangrijk vindt. Hij vindt dat je je tijd maar het beste aan filosofie kunt besteden. Dat is voor ons misschien een beetje beperkt. Ondertussen geeft hij een aantal ideeën die het overdenken waard zijn.

Ik heb voor je samengevat wat ik zelf het meest bruikbaar vond voor nu.


Geef je tijd niet zomaar weg

We gaan heel anders met tijd om dan bijvoorbeeld met geld. Tijd geven we eigenlijk heel gemakkelijk weg. Als iemand een beroep op je doet, dan zijn veel mensen geneigd om 'ja' te zeggen.

Een groot deel van onze tijd zijn we daardoor bezig voor anderen. Daardoor hou je nog maar weinig tijd over die echt van jou is.

Misschien is dat omdat we de illusie hebben dat onze tijd oneindig is. We denken er liever niet aan dat het anders is. En we weten ook niet wanneer het op is. Maar juist omdat je niet weet wanneer je tijd op is, zou je er extra zorgvuldig mee om moeten gaan.

Als je zou weten hoeveel (of hoe weinig) tijd je nog hebt, dan denk je wel 3x na voor je iets doet. Je gaat dan heel goed afwegen wat echt belangrijk is.

Dan doe je misschien nog steeds dingen voor anderen, maar dan heb je er echt voor gekozen.


Zorg dat je nu je tijd goed gebruikt

In het verlengde daarvan ligt het volgende inzicht: zorg dat je geniet van wat je nu doet. We kennen allemaal wel die mensen die hun dromen bewaren voor later als ze tijd hebben.

Het is niet handig om alleen die 'restanten van het leven' voor jezelf te reserveren. Het leven is nu, zorg dan ook dat je nu doet wat je wilt doen.

Als je iets echt wilt, kijk dan wat je nu kunt doen om die wens dichterbij te brengen. Bevalt je baan je niet? Maak 'm dan leuker of ga iets anders doen.
Als je vindt dat je te weinig tijd hebt voor jezelf of voor wat dan ook, doe er dan wat aan.


Versnipper je tijd niet

Als je druk bent met van alles en nog wat, dan is je aandacht versnipperd en doe je niets goed.

Als je telkens weer aan iets nieuws begint en steeds nieuwe plannen maakt, dan bereik je nooit een doel. Hoe graag je misschien ook zou willen, je kunt niet alles tegelijk doen.

Maak dus keuzes over wat je wel en niet wilt doen. Wat is op dit moment belangrijk voor je? Als er veel dingen belangrijk zijn, kies dan toch iets om je op te richten, anders bereik je niets.

Bedenk dat je niet voor altijd hoeft te kiezen. Voed je kinderen op? Dan heb je een aantal jaren niet zoveel tijd voor andere dingen. Ben je aan een studie begonnen? Dan kun je nu minder vaak in de zon zitten en uitgaan.

Maar dat gaat allemaal voorbij en dan kun je genieten van het resultaat en een nieuwe focus kiezen.


Geniet van het verleden en verleng je leven

Seneca zegt: 'Het leven is verdeeld in drie tijden: verleden, heden en toekomst. Daarvan is 'nu' kort, 'later' onzeker en 'vroeger' zeker.'

Vroeger is je eigen verleden, maar ook de geschiedenis en alle wijsheid die daar in zit. Omdat vroeger het enige is wat zeker is, heb je het altijd bij de hand, je kunt het altijd oproepen.

Ga eens een regenachtige middag foto's of filmpjes kijken, schrijf over het verleden, bevraag je ouders of je grootouders over hun jeugd, maak plakboeken.

Neem de tijd voor nostalgie, zo beleef je je verleden nog een keer. En nieuwe belevenissen gaan in het heden snel voorbij, maar als je er op terugkijkt, dan lijkt het vaak veel langer dan het in werkelijkheid was.
Zo verleng je je leven.

Fietsen leer je niet uit een boekje

En opruimen leer je niet in de bibliotheek.

Je leert alleen maar fietsen door het te doen. Proberen, misschien eerst met zijwieltjes en iemand die het je leert. Je vader of moeder misschien. Dat vindt niemand raar.

Dit soort praktische vaardigheden leer je niet uit een boekje. Althans niet alleen. Je merkt pas echt hoe het is als je op de fiets stapt en probeert je evenwicht te houden.

Met opruimen en organiseren is dat niet anders. Als je geluk hebt krijg je veel mee van je ouders. Maar dat gebeurt niet altijd. En de manier die je geleerd hebt, werkt ook niet altijd meer.

Tenslotte is de wereld nu heel anders dan toen je jong was. Er was geen internet, geen mobiele telefoon. Het hele leven was een stuk rustiger. Niet dat er minder te doen was in huis, integendeel. Maar er was vaak meer tijd om dat te doen. En veel minder afleiding.

Je hoefde ook veel minder te kiezen. Er waren 2 televisiekanalen, één telefoonaanbieder. Je zat in het ziekenfonds dat in jouw regio zat. Of je was particulier verzekerd via je baas. Helder en duidelijk. En als het op gas en licht aankwam, dan hoefde je daar al helemaal niet over na te denken.

Geen wonder dus dat je nu soms ook andere tactieken nodig hebt om opgeruimd te raken en te blijven. Om tijd te kunnen maken om geconcentreerd aan een taak te werken. Gelukkig zijn er genoeg instructies te vinden over hoe je dat kunt doen. Dat zijn de boekjes.

Om echt opgeruimd te raken zul je aan de slag moeten. Uitproberen wat voor jou werkt. Verschillende manieren uittesten. Experimenteren. Net zo lang tot je een manier vindt die je past en die je vol kunt houden.

En daarbij kun je mijn tips volgen en daarnaast ook je intuïtie.

Zo is het bijvoorbeeld voor veel mensen handig om op een vast tijdstip een opruimtaak uit te voeren. Of om die taak in ieder geval per week in te plannen.

Maar voor sommigen zal hun schema zo hectisch zijn dat dat helemaal niet lukt. Dan kun je bijvoorbeeld een keuzelijstje met taken bij de hand houden, voor als je even een kwartiertje beschikbaar hebt. Of je zorgt dat je een keer per maand een dagdeel vrijhoudt om op te ruimen.

Ook adviseer ik vaak om per kamer op te ruimen, zodat je sneller resultaat ziet en één plek in huis helemaal af kunt ronden.

Maar er zijn mensen die het fijner vinden om dwars door het huis heen allerlei taken aan te pakken. Gewoon, omdat ze snel zijn afgeleid. Of omdat ze van veel variatie houden.

Voor elke tip die ik geef, zijn er dus altijd mensen die het tegenovergestelde prettig vinden. Gewoon omdat dat voor hun werkt. En dat is het enige waar het om gaat.

Wat voor iedereen geldt is dat je jouw manier alleen ontdekt door het te doen. Door in actie te komen. Ik bied je dat bijvoorbeeld in de vorm van Sloworganizing, waar je wekelijks een opdracht krijgt. Zo ga je aan de slag om jouw manier van opruimen te ontdekken.

Het kan dus een heel creatief proces zijn om precies die manier te vinden die bij jou past. Met veel experimenten en ontdekkingen. Wel zo leuk eigenlijk.

Waarom zou je loslaten?

Als je op zoek bent naar rust, dan kan loslaten je enorm helpen. Het is eigenlijk heel eenvoudig: heb je minder spullen, dan is het veel makkelijker om die te ordenen. Met 30 stuks kleding heb je nou eenmaal sneller het overzicht dan met 300. En 100 boeken zet je zo in de kast. Met 3.000 stuks ben je wel even bezig.

Wil je meer tijd, dan levert het meteen veel op als je loslaat dat je alles wilt doen of alles wilt lezen. Dan kun je dingen aan je voorbij laten gaan, ongelezen kranten wegdoen.

Toch denk je bij loslaten waarschijnlijk in eerste instantie aan minder: minder spullen, minder activiteiten. Dat klinkt niet erg leuk. Dat inspireert je niet.

Maar kijk er eens op een andere manier naar.

Eigenlijk gaat het erom jezelf te vinden tussen al je spullen. Of om spullen los te laten en om activiteiten los te laten die niet (meer) bij je passen. Wat overblijft dat ben jij.

Misschien ken je dat verhaal van Michelangelo als beeldhouwer? Hij zei dat de vorm al in het marmer zit, hij hoefde alleen het overbodige steen weg te hakken.

Zo is het voor jou ook. Ergens tussen al die drukke werkzaamheden en onder je vele spullen ben jij verborgen. De echte jij en daarbij ook je levensdoel, je droom, je wens.

Om te beginnen met loslaten hoef je helemaal nog niet te weten wat die wens is, dat is het mooie. Je kunt gewoon beginnen. Je wens wacht wel, die zit in jou en die kun je dus nooit per ongeluk wegdoen. Je kunt het dus nooit fout doen.

Laat je dromen los die niet van jou zijn.
Laat je illusies los
Laat de verwachtingen los die niet van jou zijn
Laat alle gedrag, alle activiteiten, alle overtuigingen en alle gedachten die niet bij jou horen.
Laat alle spullen los die niet bij jou horen.

Je echte opgeruimde leven is zijn wie je bent.

Geef toe, dat klinkt een stuk beter dan simpelweg je huis opruimen.
Het maakt het niet per se makkelijker. Dat hoor je mij niet zeggen. Zijn wie je bent, dat vraag een hoop lef. Je kunt er je hele leven mee bezig zijn.


Meer over loslaten

Ben jij informatieverslaafd?

Weet je nog toen internet net nieuw was? In de jaren negentig was dat. Ikzelf bracht toen uren door online en liet me vrolijk door allerlei links verleiden naar nieuwe sites. Inmiddels heb ik internet helemaal in mijn leven ingebed. Ik gebruik het voor van alles en nog wat. Maar zomaar doelloos surfen, dat doe ik eigenlijk niet meer.

Internet is opgenomen in mijn leven. Ik gebruik het als ik dat wil en waarvoor ik het wil.

Als ik het goed begrijp, is het deze maand 5 jaar geleden dat de smartphone werd geïntroduceerd. Een mijlpaal, zou je kunnen zeggen. Vanaf dat moment zijn we massaal mobiel gaan internetten.

En je ziet tegelijkertijd allerlei alarmerende berichten verschijnen. Het concentratievermogen zou afnemen, mensen leiden aan sociale media stress en ze zijn continu bang om dingen te missen, vooral als ze even niet online zijn. Daar is zelfs al een afkorting voor: FOMO, Fear of Missing Out, de angst om iets te missen.

We zijn duidelijk nog niet helemaal gewend aan alle mogelijkheden. Dat hoeft natuurlijk niet erg te zijn. Maar er is wel een grens. Dan raak je informatieverslaafd.

Wanneer ben je informatieverslaafd?

Als je belangrijke taken uitstelt of helemaal niet meer doet, om Facebook, Twitter of mail te checken.

Als mail, Facebook of andere social media checken het allereerste is wat je 's ochtends doet en het allerlaatste wat je 's avonds doet.

Als je je aandacht niet kunt houden bij een gesprek dat je aan het voeren bent met 'echte mensen' die tegenover je zitten, omdat je je status aan het bijwerken bent of berichten leest.

Als je elke paar minuten je berichten wilt checken of je status wilt bijwerken.

Als je al onrustig wordt als je een paar minuten niet online bent.

Als je je niet voor kunt stellen dat je een hele dag off line zou zijn.

En als je dit ook als een probleem ziet. Je vindt het vervelend, je wilt ook andere dingen doen en je wilt meer ontspannen omgaan met mobiel internet en social media.

Wat kun je er aan doen?

Bewustwording
Observeer een paar dagen hoe je omgaat met alle informatiebronnen. Hoe vaak raadpleeg je welke bron? Wanneer doe je dat? Als je verveeld raakt? Of juist als je taak moeilijker wordt? Vlucht je er in, zodat je niet na hoeft te denken of zodat je de confrontatie met anderen niet aan hoeft?

Wees beducht voor smoezen als: 'ja, maar ik moest even die mail lezen' of 'het is noodzakelijk voor mijn werk'.

Bouw een pauze in
De gewoonte om steeds online te gaan, is precies dat: een gewoonte. Je doet het meestal zonder er bij na te denken. Als je dat wilt doorbreken, bouw dan een pauze in tussen het moment dat je online wilt gaan en het moment dat je dat ook werkelijk doet.

Als je de behoefte voelt om online te gaan, doe dat dan niet meteen. Wacht een paar seconden en vraag je af: is dit echt wat ik nu wil doen? En waarom wil ik het?

Daarna kun je gewoon doen wat je wilde, je hoeft het niet te onderdrukken. Het gaat er om dat je er even bij stil staat.

Neem pauze
Wees zo nu en dan even niet online. En merk dat dat niet zo erg is. Zet je timer en loop weg van je computer, smartphone en tablet. Ga even rondlopen, de vaatwasser leeghalen, lezen, in je dagboek schrijven (op papier). Als er maar geen scherm aan te pas komt, ook geen kleintje. Doe dat vijf of tien minuten per uur.

Zorg voor een afsluiting
Zelf word ik er heel onrustig van als 's avonds de computer aan staat en vaak zet ik ook mijn telefoon uit. Anders ga ik toch nog even checken of er iets gebeurd op Twitter en of ik nog mail heb. En meestal is dat allemaal niet zo interessant en spannend. En zeker niet dringend.

Sluit je dag echt af en zet alles uit, zo kun je pas echt ontspannen.

Kan of wil je je telefoon niet uit zetten, vraag je dan eerst af waarom. Als het werk is, doe 'm in elk geval dan wel uit. Kan het echt niet? Leg 'm dan op een plek waar je 'm wel hoort, maar niet kunt zien, zodat je niet op elke mail of tweet gaat reageren.

Wees off line
Als je de uitdaging aandurft, plan dan eens een hele dag off line. Geen mail, computer, social media, niets. Geloof me, het is de ultieme manier om bij te komen.


Dit artikel is gebaseerd op een artikel van Leo Babauta van Zenhabits.

Hou je reptielenbrein voor de gek en kom in actie

6 Excuses die de chaos in stand houden (en wat je er tegen kunt doen)

Je wilt opruimen, echt, maar er lijken altijd redenen te zijn om het niet te doen.

Je denkt bijvoorbeeld:
• Ik weet niet hoe ik moet opruimen, ik heb het nooit geleerd
• Ik weet niet waar ik moet beginnen
• Ik heb gewoon geen tijd om op te ruimen
• Voordat ik kan beginnen heb ik eerst een nieuwe kast nodig (of iets anders)
• Ik heb eerst een systeem of een plan nodig voor ik kan beginnen
• Zo erg is het allemaal ook niet, ik zie de stapels nauwelijks en ik loop er wel omheen

Je hebt goede argumenten om het nu niet te doen. Toch?

Nou, misschien toch niet. Vaak verzinnen we excuses die volmaakt redelijk lijken, omdat veranderen nou eenmaal eng is. Hoe vervelend de huidige situatie ook is, hij is bekend. En als je eenmaal begint met opruimen, dan weet je maar niet wat je tegenkomt. Alle reden om het nog even uit te stellen.

Weerstand uit je reptielenbrein
Je brein reageert op verandering met weerstand. Niet het rationele stuk van je hersenen, daarmee weet je best wat je moet doen. Die weerstand komt uit een ander stuk van je brein, een veel ouder stuk. Dat wordt ook wel het reptielenbrein genoemd. Dat wil maar één ding: de bestaande situatie in stand houden. Uiteindelijk is het een overlevingsmechanisme: verandering brengt onzekerheid en dat kan je in gevaar brengen.

Nou zul je zeggen, opruimen is toch bepaald geen zaak van leven of dood. Dat klopt, maar je reptielenbrein ziet elke verandering als een potentiële bedreiging. In de bestaande situatie is namelijk één ding zeker: je leeft. Als je dat gaat veranderen, dan weet je het maar niet.

Ik weet dat dit misschien een beetje raar klinkt, maar dit is dan ook geen rationeel deel van je hersenen. In de praktijk komt het er op neer dat dit oude deel van je hersenen er alles voor over heeft om alles houden zoals het is.

Het houdt niet van onzekerheid. En elke verandering is per definitie onzeker, hoe goed je ook plant je weet nooit precies wat er gaat gebeuren, wat je tegenkomt, welke gevoelens er naar boven komen.

Rationele oplossing
Je excuses om niet op te ruimen komen dus uit je reptielenbrein, je ratio maakt er een mooi verhaal van om te verklaren dat je niets doet. Daarom zijn het excuses en geen echte redenen.

Tenslotte zijn er genoeg boeken waaruit je kunt leren hoe je moet opruimen of waar je kunt beginnen, welk systeem je kunt gebruiken, hoe je een plan maakt. Iedereen heeft het druk, maar niet iedereen is chaotisch, dus het ligt niet aan de hoeveelheid tijd die je hebt. En als je die stapels echt niet zou zien, dan hoefde je er ook niet over na te denken.

Maar ook dat zijn rationele argumenten, die je eigenlijk al kende. Maar waar dit oude stuk van je hersenen zich niet door laat verleiden. Ligt het niet aan de tijd? Nou dan weet ik blijkbaar niet goed hoe het moet, komt het met een nieuwe smoes.

De echte oplossing
Gelukkig is er een manier om je reptielenbrein om de tuin te leiden: kleine stappen. Een kleine stap voelt niet als een echte verandering en dus ook niet als een bedreiging. En gelukkig weet alleen je rationele brein dat veel kleine stappen ook een grote stap vormen.

Als je echt iets wilt veranderen, ontmasker dan je excuses en neem vandaag nog een kleine stap. Bijvoorbeeld door je in te schrijven voor Sloworganizing.

Sloworganizing is gebaseerd op deze kleine stappen en helpt je in een jaar tijd om ongemerkt opgeruimd te raken. Lees hier meer over Sloworganizing.

Vier tips voor een productieve dag

Een tijdje geleden gaf ik je tips om je ideale dag te hebben, elke dag. Dat is al heerlijk, maar het is ook fijn om dagelijks productief te zijn. Niets is zo fijn als het tevreden gevoel dat je iets bereikt hebt.

Daarom vandaag vier tips om je dag productiever te maken.

1 Begin met een citroen
Nee, je hoeft niet met een citroen te ontbijten, zover wil ik niet gaan. Maar het helpt wel als je begint met die klus waar je het meeste tegenop ziet. Dan heb je dat maar vast gehad.

Dat heeft 2 voordelen: je hoeft er niet de hele dag aan te denken dat je die rotklus nog moet doen en dat scheelt een hoop energie. En als je begint met iets wat helemaal niet leuk is, dan valt daarna alles mee en kan de dag alleen maar beter worden.

Dit noemen organizers ook wel het DERK-principe: Doe Eerst RotKlussen.

2 Zet je mailprogramma en je internetbrowser uit
Let je er wel eens op hoe vaak per dag je je mail controleert en hoe vaak je wordt afgeleid door een leuk linkje op twitter of facebook? Dat kost meer tijd dan je denkt.

Als je dus echt geconcentreerd aan iets wilt werken, sluit dan je browser en je mailprogramma af en zorg dat je ook niet op je telefoon mail gaat checken.

Zo krijg je echt veel meer gedaan. En, geloof me, ik weet hoe lastig het is! Maar het helpt enorm.

Natuurlijk zijn mail en internet ook handig, dus het is niet de bedoeling om ze de hele tijd uit te zetten, maar wel als je wilt focussen op een bepaalde taak.

3 Werk in blokken van 25 minuten
Focus werkt geweldig, maar je kunt geen 8 uur op een dag gefocust zijn. Dat houdt niemand vol.
Daarom werkt het goed om in blokken te werken.

En 25 minuten is daarvoor een goede lengte. Als je steeds 25 minuten werkt en dan 5 minuten pauze neemt (waarin je dan je mail kunt checken), dan krijg je enorm veel gedaan.

En de pauzes zijn bijna net zo belangrijk als de focustijd. Je houdt het zonder pauzes niet vol, maar ook kun je even afstand nemen van waar je mee bezig bent en daardoor ben je na die 5 minuten des te productiever.

Je kunt hier natuurlijk zoveel mee variëren als je wilt. Is 25 minuten geconcentreerd werken te lang voor je? Werk dan 10 minuten en neem 5 minuten pauze. Of werk 20 minuten en neem een break van 10 minuten.

Afijn, je snapt het idee. Zolang je pauzes maar niet langer zijn dan je werktijd.

Zorg daarom voor een alarm als je voorgenomen tijd voorbij is: een kookwekker, telefoonalarm of een teller op je computer.

4 Doe je 3 meest belangrijke taken
Wil je daadwerkelijk iets gedaan krijgen in je focustijd, dan moet je wel weten wat je wilt bereiken op een dag.

Kies daarom elke dag de 3 taken die je in elk geval wilt afronden.

En zeg nou niet dat dat voor jou niet werkt, want er zijn altijd wel 3 taken die belangrijker zijn dan de rest. Ik zeg niet dat je verder niets mag doen, natuurlijk. En het gaat om taken die geen routine zijn. Dus dingen die je dagelijks doet, horen er niet bij.

Niet meer dan 3, want dan is de kans groot dat je het niet haalt. En er is niets zo vervelend als elke dag het gevoel hebben dat je niet gedaan hebt wat je je had voorgenomen.

Minder dan 3 mag wel. Als je bijvoorbeeld op een dag veel afspraken hebt, dan is het misschien niet haalbaar om 3 taken te doen. Plan er dan 1 of 2.

Het geeft een heerlijk gevoel om je taken voor de dag af te ronden. Soms hou je misschien zelfs tijd over en doe je nog een taak. Of je hebt lekker vrij. Aan jou de keuze.

Je zult zien, met minder taken op een dag bereik je juist meer.

Niet opruimen, maar wat dan wel?

Weet je nog hoe je huis er uit zag toen je er net kwam wonen? Of eigenlijk vlak daarvoor. Weet je nog hoeveel ruimte je had? Wat voor plannen je had met al die lege ruimte?

En hoe is het nu? Verzucht je wel eens: kon ik maar verhuizen, zodat ik opnieuw kon beginnen!

Je hoeft niet opnieuw te beginnen, maar het helpt wel om terug te denken aan het gevoel dat je huis je gaf toen het nog leeg was. Wat wilde je toen in de verschillende ruimtes doen? Hoe zag je het voor je?

Hoe je het voor je zag, dat kan je op het spoor zetten van je doel, je wens. Wat wil je eigenlijk bereiken met opruimen? Als je dat niet weet, dan is het moeilijk om gemotiveerd te blijven.

Het gaat namelijk niet om het opruimen zelf, maar om waar je naartoe wilt. Zonder een doel bestaat opruimen uit losse klusjes en dat motiveert niet.

Ben je al vaak gestart met opruimen, maar hou je het niet vol? Dan kan het zijn dat je wens niet helder is. Je werkt dan puur op discipline. Daar kun je mee starten, maar daar hou je het niet mee vol.

Of ruim je regelmatig op, maar vult de ruimte zich altijd supersnel weer op met nieuwe spullen? Dat is wat er gebeurt met ruimte, als ze leeg zijn en je hebt geen bestemming voor die ruimte. Dan is het zo weer vol.

Nou is het niet altijd makkelijk om die wens te vinden. Terugdenken aan je plannen met je lege huis is een manier om er achter te komen. Of denken aan wat je nu zou doen met een leeg huis. Je ideeën kunnen tenslotte veranderd zijn sinds je verhuizing.

Stel je eens voor dat je de ruimtes in je huis vult met iets anders dan spullen.

Wat zou dat kunnen zijn?

Er zijn een heleboel mogelijkheden: dansen, gelach van vrienden, goede gesprekken, liefde, nadenken, vrolijkheid, ademhalen, uitrekken, knuffelen, warmte, een picknick, languit op je rug liggen, samenzijn, delen, voelen, gewoon zijn.

Al die dingen zijn ongelooflijk waardevol en je hebt er (bijna) geen spullen bij nodig.

Zit er iets bij wat je aanspreekt? Of is het nog iets anders wat je zou willen?

Ontdek waar jij je ruimte mee wilt vullen en je kunt voor eens en voor altijd opgeruimd zijn.

Sloworganizing, wat is dat?

In ons boek Opgeruimd leven in je huis hebben we het er over dat opruimen bijna ongemerkt kan gaan als het bij je leven gaat horen.

Sinds die tijd heb ik veel vragen gehad over hoe je dat nou precies doet.

Emotionele lijm loslaten en je wens vinden is één ding, maar nu de praktijk.
Het helpt enorm als je je opruimstijl kent, maar hoe zorg je nou dat je ook echt aan de slag gaat?

Die praktische vragen beantwoord ik met Sloworganizing.

Sloworganizing geeft je vier eenvoudige principes waarmee je helemaal zelf in je eigen tempo je huis, je werk en je leven kunt organiseren.

Sloworganizing wil niet zeggen dat het langzaam gaat. Het betekent dat je opruimt in je eigen tempo en stap voor stap. Slow staat voor het tempo dat goed is voor jou, soms snel, soms minder snel.

Daardoor kun je opruimen met de druk er af.

De letters in het woord SLOW staan ook voor de vier principes die je helpen om je opgeruimde leven te realiseren:

Stap voor stap aan de slag
Laat los en leef met minder spullen
Opruimen in je eigen ritme
Weldadige en weloverwogen gewoontes

Sloworganizing is:

Stap voor stap aan de slag
Als je je hele huis in 1x opruimt vind je niets meer terug en wordt de chaos alleen maar groter. Doe het stap voor stap en je krijgt overzicht.

Kleine stappen kun je bovendien veel makkelijker inbouwen in je dagelijkse bezigheden. Dat maakt het makkelijker om te doen en om het vol te houden.

Laat los en leef met minder spullen
Minder spullen betekent meer ruimte en makkelijker organiseren. Maar het is niet eenvoudig om spullen los te laten, ze hebben betekenis voor je: een herinnering, een mogelijkheid, een wens.

Ontdek wat het voor jou betekent om minder spullen te hebben en hoe je dat voor elkaar krijgt.

Opruimen in je eigen ritme
Niet elk moment is geschikt om op te ruimen. Soms kun je snel opruimen, soms heb je meer tijd nodig. Sommige spullen kun je snel opruimen en andere dingen vragen meer bedenktijd.

Snel ordenen en opruimen is net zo belangrijk als rust nemen, je beslissingen laten bezinken en even pas op de plaats maken. Het is de afwisseling die zorgt voor een opruimritme dat bij jou past.

Herken je eigen ritme en laat uitstelgedrag achter je.

Weldadige en weloverwogen gewoontes
Om georganiseerd te blijven, zijn weldadige en weloverwogen gewoontes onmisbaar. Gewoontes kosten weinig tijd, voelen niet als een inspanning en helpen je daarom om bijna ongemerkt georganiseerd te blijven.

Als je deze vier principes toepast dan kun je voorgoed de chaos achter je laten. Klik hier om meer te lezen over Sloworganizing.

Op m'n werk ben ik wel opgeruimd, maar thuis niet

Herken je dat? Op je werk heb je alles prima onder controle, je dossiers zijn in orde, je weet meestal waar alles is en je komt je afspraken na. Vaak is je bureau zelfs leeg aan het einde van de dag.

Thuis is dat wel anders, daar moet je regelmatig zoeken naar belangrijke papieren of theaterkaartjes. En het komt ook wel eens voor dat je het huis uit rent voor een afspraak op het moment dat je er al had moeten zijn. Je kledingkast en je bureau puilen uit.

Misschien stelt het je gerust om te weten dat veel mensen dit zullen herkennen.

Het goeie nieuws is dat je weet dat je georganiseerd kunt zijn. Je past het toe in een deel van je leven, namelijk je werk. Je kunt het dus.

Waarom hou je het dan in je privésituatie toch niet vol?

Ik heb hiervoor in de loop der tijd 3 redenen gevonden:

1 Wilskracht
Als je niet van nature georganiseerd bent, dan kan het je veel inspanning kosten om in je werk de structuur vast te houden.

Je zet daarvoor wilskracht in. En die is eindig. Je kunt 'm wel weer aanvullen, maar dat lukt alleen door uit te rusten, te sporten of iets anders te doen waar je energie van krijgt.

Als je hele dag gewerkt hebt, dan is je wilskracht voor thuis misschien gewoon op. Doe dan eerst bewust iets om je energievoorraad aan te vullen en ga dan pas weer opruimen. Oh ja, televisie kijken en op de bank hangen helpen daar meestal niet bij. Naar huis fietsen kan weer wel heel goed werken.

2. Basisstructuur
In de meeste banen hoef je niet alle structuur zelf te bedenken. Die is er meestal al: je hebt vaste vergadermomenten, je hebt deadlines, misschien heb je zelfs werkzaamheden die je dagelijks afrondt en waar collega's op wachten.

Dan ga je niet zo makkelijk uit zitten stellen.

Bovendien is er vaak al een archiefsysteem: je weet waar je spullen kunt laten.

Als je thuis geen basis hebt, dan kan het lastig zijn om daar vanaf nul mee te beginnen. Laat je in dat geval helpen door iemand die daar oog voor heeft. Dat kan iemand uit de buurt zijn, samen is het vaak al een stuk eenvoudiger.

3. Het stok-achter-de-deur effect
Op je werk zijn er mensen die iets van je verwachten. Collega's, maar vooral ook je manager en je klanten.

Je beloning en uiteindelijk je baan hangen af van hoe goed jij je werk doet. Als je iets extra's doet, dan krijg je wellicht een promotie.

Bij ondernemers is er helemaal een direct verband: als je niet naar je klant gaat of te laat bent, dan kan dat je inkomen kosten. Misschien organiseer je je administratie niet zo goed, maar ik ken weinig ondernemers die klanten laten zitten.

Dit effect doet zich ook voor als mensen mij inhuren: meestal gaan ze al organiseren voordat ik zelfs maar geweest ben. Alleen al het idee dat ze mij gaan betalen, zet ze in beweging. Maar geld hoeft niet de enige stok achter de deur te zijn.

Elk serieus commitment kan helpen. Dus ook een afspraak met een vriend(in) om tegelijkertijd aan de slag te gaan, ieder in het eigen huis. Als je elkaar daarna opbelt, dan wil je niet het succesverhaal van de ander horen, terwijl je zelf niets te vertellen hebt.

Op zoek naar meer basisstructuur of commitment? Stel je vraag en ontdek wat ik voor je kan doen.

Je ideale dag - 5 rituelen die je dag verbeteren

In dit artikel krijg je 5 tips voor een ideale dag. Ideaal wil niet zeggen dat je de hele dag vol stopt met taken. Het wil ook niet zeggen dat je de hele dag bezig bent om je ideaal te bereiken. Het is ideaal als je je ideaal heel ontspannen kunt bereiken.

De tips gaan dan ook vooral over ontspannen en iets leuks toevoegen aan je dag. Dat geeft je de energie om de rest van de dag je taken uit te voeren.

Op die manier kun je heel relaxed elke dag een ideale dag hebben.


1 Zorg voor een rustige start
Weet je hoe het voelt als je je een keer verslaapt? Dan blijf je de hele dag het gevoel houden dat je achter jezelf aanloopt. Dat je iets hebt in te halen.

Zo is het ook als je gehaast start. Je hoeft geen uren te hebben, daar gaat het niet om. Maar geef jezelf wat tijd om wakker te worden en (kort) te ontbijten.

Maar vooral neem 1 of 2 minuten om even diep adem te halen en om je intentie voor de dag voor je te zien. Niet je taken, maar hoe je de dag wilt beleven: ontspannen of vrolijk, energiek of kalm. Kies wat voor jou vandaag het beste past.

2 Geef jezelf elke dag complimenten
Veel mensen hebben een lijst met dingen die ze nog willen/moeten.

Motiverender is het om te kijken naar wat je al gedaan hebt. Maak daarom dagelijks een lijst met 'things done' of complimenten voor jezelf. Schrijf per dag minimaal 10 complimenten op. Meer mag, maar met minder is ook het effect van overvloed minder.

3 Neem pauzes
Natuurlijk is het van belang om dingen te doen, taken af te werken. Maar misschien is het nog wel veel belangrijker om regelmatig pauzes te nemen. Juist als je het druk hebt.

Zonder pauzes is het lastig om te zien wat echt belangrijk is en heb je veel meer de neiging om achter de waan van de dag aan te lopen.

Neem daarom een aantal keren per dag een korte pauze, ontspan even en vraag je af wat nu het belangrijkste is om te doen. En niet wat het meest urgente is.

Sla je lunchpauze niet over, dat is juist het moment om even je onderbewuste te laten werken en je prioriteiten weer helder te krijgen. Ga daarom even uit je werkomgeving, bijvoorbeeld voor een korte wandeling.

4 Je kunt niet alles lezen, gelukkig
Ik las ooit ergens de uitspraak van iemand dat het onmogelijk is om alles te lezen wat er verschijnt. Dat vond ik een enorme opluchting: als het toch niet kan, dan hoef je het ook niet te proberen.

Als je op twitter actief bent, dan geldt dat helemaal: als je alles bij wilt houden, doe je niets anders meer.

Ik mag dus van mezelf dingen overslaan, kranten en tijdschriften ongelezen wegdoen, na een paar hoofdstukken stoppen in een boek als het me niet boeit.

Probeer het ook eens, het is een enorme besparing van tijd en ruimte. En vooral geeft het een heerlijk gevoel.

5 Geef jezelf een dagelijks cadeautje
Voor mij is het een cadeautje om een goede kop koffie te drinken en even iets te lezen. Altijd weer, hoe vaak ik het ook doe. Dat zijn de simpele dingen die je dag goed maken.

Doe zoals de Amerikanen zeggen: everyday is a gift, that's why it's called the present.

Wat is jouw dagelijkse cadeautje voor jezelf?

De elfspullentocht om te ontrommelen

Als je niet weet waar je moet beginnen met opruimen, dan kan dat komen omdat alles vol is of omdat alles wat je te doen hebt even belangrijk lijkt.

Ontrommelen is een goede manier om een start te maken. Ontrommelen is een poging om het Engelse woord 'declutteren' te vertalen. Ik bedoel er mee dat je ruimte maakt door spullen je huis uit te doen.

11 stuks per dag, de elfspullentocht

Een makkelijke manier om te ontrommelen is door je elke dag te richten op een bepaald soort spullen en daar dagelijks een bepaald aantal van weg te doen.

Op twitter deed ik dat onlangs door een 'elfspullentocht' te doen, op het moment dat de Elfstedenkoorts op z'n hoogtepunt was.

Dat betekent simpelweg dat je 11 dagen lang dagelijks 11 dingen van een bepaalde soort de deur uit doet:

Dag 1:
Doe 11 boeken de deur uit. Je hoeft ze niet weg te gooien, geef ze weg aan een kringloopwinkel of een tweedehandsboekwinkel.

Dag 2:
Verwijder 11 mails met info die je toch niet meer gaat gebruiken.

Dag 3:
Zoek al je computerspullen bij elkaar en doe 11 oude gebruiksaanwijzingen, dvd's met verouderde programma's en snoeren van oude randapparatuur weg.

Dag 4:
Doe 11 kranten/tijdschriften in de oud papierbak.

Dag 5:
Doe 11 kledingstukken weg die kapot zijn, verwassen of toch niet meer passen.

Dag 6:
Doe 11 pennen/stiften weg die niet meer schrijven of waar het lipje vanaf is gebroken.

Dag 7:
Iedereen heeft wel een rommellade. Haal daar 11 dingen uit die weg kunnen.

Dag 8:
Doe 11 recepten weg die je nog nooit gemaakt hebt (of kookboeken als je er veel hebt).

Dag 9:
Doe 11 foto's weg die onscherp zijn of waar alleen onbekenden opstaan (heb je veel digitale foto's: ga voor 111, als je durft).

Dag 10:
Doe 11 klusspullen weg die je nu 'voor de zekerheid' bewaart. 11 schroefjes telt niet! Maar wel stukken hout, tapijt, een bak met schroefjes, gereedschap dat je dubbel hebt of dat niet meer werkt.

Dag 11:
Nu je er lekker in zit, kun je deze ook wel aan: ga naar de zolder of de schuur en doe 11 dingen weg die daar toch maar staan, omdat je ze misschien nog kunt gebruiken, omdat je ze nog gaat repareren of omdat je er misschien iemand een plezier mee kunt doen.

En voor als je het moeilijk vindt om 11 dingen weg te doen, dan kun je ook een tijd instellen: dus 5 minuten per dag ontrommelen, vijf minuten pennen opsporen en wegdoen, enzovoort.

Daarmee maak je de drempel om te beginnen zo laag mogelijk en dat maakt de kans des te groter dat je daadwerkelijk begint met opruimen.

Heb je de elfspullentocht gedaan of nog andere spullen ontrommeld? Laat het me weten via twitter @opgeruimd of via e-mail: info@opgeruimdorganizing.nl. Wie weet vind je je tip terug in het volgende eZine.

Kom bij zinnen!

Gebruik je zintuigen bij je opruimacties

Als je het lastig vindt om in actie te komen en te starten met opruimen, zet dan je zintuigen in. Je buitenkant en je omgeving helpen zo mee om je een opgeruimder gevoel te geven.

Daarom in dit artikel voor elk zintuig een tip die je kan helpen om je voornemens uit te voeren. Alle tips zijn gebaseerd op onderzoek.


Schone citroengeur
Geur is een krachtig middel, dat gaat meteen naar het deel van de hersenen waar je herinneringen zitten en komt niet langs je rationele brein. Het heeft dus invloed op je, zonder dat je het merkt. Dan kun je daar maar beter gebruik van maken, toch?

De geur van schoonmaakmiddel maakt ons schoner en citroengeur vrolijkt je op. Alleen al het maken van een lekker sopje vergroot dus je zin in schoonmaken. En je bent ook minder geneigd om dingen te laten slingeren of om kruimels te morsen. Van tijd tot tijd een fris geurtje vergroot dus je zin in opruimen.


Voel je opgewekt
Als je je niet vrolijk en niet energiek voelt, dan is het lastig om in beweging te komen, voor wat dan ook en opruimen al helemaal niet.

Hoe je je voelt wordt niet alleen bepaald door jezelf, maar ook door je omgeving. Als je je mondhoeken omhoog brengt in een 'lachstand', ga je je vanzelf beter voelen, ook als je niet echt lacht. Je kunt dat heel simpel bereiken door een potlood tussen je tanden te klemmen.

Het ziet er een beetje raar uit en misschien word je daar op zich al opgewekter van.

Je kunt trouwens sowieso beter nadenken als je in beweging bent. Als je vastzit met iets, dan is het dus helemaal niet zo gek om even wat op te ruimen. Goeie kans dat je ondertussen een oplossing te binnen schiet.


Ik zie, ik zie wat jij niet ziet
Over de invloed van kleuren is veel geschreven en ook nog veel onduidelijk.
Wat wel helder is, is dat natuur en planten een positieve invloed hebben.

Mooie natuurbeelden, zoals een regenboog of een zonsondergang laden ons op. En daardoor heb je weer meer wilskracht om in te zetten om je aan je voornemens te houden. Wilskracht en bewuste aandacht is eindig. Na een tijdje is het op en moet je het aanvullen.

Om je aan je voornemens te houden heb je die wilskracht en aandacht nodig. Een fietstochtje of een wandelingetje na je werk in een mooie omgeving, geeft je weer energie om thuis actief aan de slag te gaan.

Lukt dat niet? Hang dan een mooie natuurfoto aan de muur, dat helpt ook al om stress te verlagen.


Wat hoor ik?
Geluid heeft invloed, dat weet iedereen die zich wel eens heeft geërgerd aan borende buren. Dan kun je je concentratie wel vergeten. Gelukkig heeft fijn geluid ook een positieve invloed.

Uptempo muziek maakt je vanzelf energieker en dat geldt al helemaal als je erbij gaat dansen. Je bloed gaat stromen en je krijgt vanzelf goeie zin. Bovendien kom je daarmee al in beweging. Dan kun je net zo goed even wat opruimen, je staat nu toch.

Ben je erg gestresst, alleen door het idee dat je op gaat ruimen? Vind je het spannend of misschien zelfs een beetje eng? Zet dan licht klassieke muziek op, dat ontspant.


Hoe smaakt opgeruimd?
Dat eten en drinken je stemming kan beïnvloeden, dat weten veel mensen uit ervaring. Van chocolade worden meeste mensen opgewekter, vooral pure chocolade. En koffie kan ook helpen om in actie te komen.

Ook hier geldt weer dat wel of niet eten je wilskracht kan beïnvloeden: als je in een kamer zit met chocolade (of iets anders lekkers), waar je niet van mag eten, dan is het daarna lastiger om nog vol te houden bij het oplossen van een probleem.

Opruimen op een lege maag, lijkt me daarom geen goed idee. Dat vraagt te veel van je wilskracht en het hongergevoel leidt je af. Zwaar tafelen is natuurlijk ook geen goed plan, daar word je niet actiever van. Zorg dus voor een lichte maaltijd of snack, als je met aandacht wilt opruimen.

En als je ook het voornemen hebt om af te vallen, doe dat dan liever niet tegelijk met het opruimen. De kans bestaat dat het dan allebei niet lukt.


Weet je nog dat je moeder vroeger zei dat je 'maar zin moet maken'? Nu weet je tenminste hoe je dat doet.

Goede voornemens, nu nog?

Drie manieren om je goede voornemens nu wel te realiseren

Is het al de zoveelste keer dat je je voornam om je huis op te ruimen, je administratie en je papieren uit te zoeken? Misschien is het tijd om het eens anders aan te pakken. Op een manier die zorgt dat de kans dat het je lukt dit keer groter is.

Vandaag is net zo'n goed moment voor een nieuwe start als 1 januari. Het voordeel is dat de meeste andere mensen inmiddels zijn gestopt met hun goede voornemen, dus je valt minder op. Zo kun je in alle rust je nieuwe gedrag uitproberen.

Dit zijn de 3 tips die er voor zorgen dat je goede voornemens wel werken:

1. Kies één voornemen per keer
Je gedrag veranderen kost energie. Totdat het een gewoonte is geworden, heb je elke dag een beetje extra motivatie nodig om je opruimklus te doen.

Voor één actie van 5 of 10 minuten per dag, kun je die energie makkelijker opbrengen dan voor meerder acties. De kans dat je je nieuwe gedrag volhoudt wordt dus veel en veel groter als je één voornemen per keer kiest.

Dat wil niet zeggen dat je dit jaar maar één ding kunt veranderen en maar één voornemen kunt hebben. Je start met je eerste voornemen. Na zes of acht weken ben je er aan gewend om die dagelijkse actie te doen.

Dat weet je als je er niet meer over nadenkt. Dan is het een gewoonte geworden. En gewoontes kosten geen energie. Dan kun je verder met je volgende voornemen.

En zelfs al zou je 'maar' één voornemen realiseren, zou dat niet al veel meer zijn dan andere jaren?

2. Ga voor de actie niet voor het resultaat
Een voornemen begint meestal met een doel: je wilt je administratie op orde, je wilt je bureau opgeruimd of je wilt tijd voor je hobby's. Dat doel of die wens moet je hebben, want dat is de start van je voornemen.

Maar in de dagelijkse praktijk heb je niet zoveel aan dat doel. Zeker als het nog ver weg is, dan kun je al snel het idee krijgen dat het toch onbereikbaar is. En dan geef je het op.

Maak daarom helder wat je precies elke dag gaat doen om je voornemen te realiseren.

Neem je dus niet voor om je administratie uit te zoeken, maar om dagelijks je post te verwerken of om wekelijks je administratie te doen en op te bergen. En bedenk dan ook op welke dag en hoe laat dat moment is.

Wil je meer rust in je huis? Wat betekent dat? Alle rondslingerende losse spullen een plek geven? Neem in dat geval dagelijks de tijd om één voorwerp een goede plek te geven. Doe dat ook op een vast moment.

Als je merkt dat je stopt, vraag je dan af of dat misschien komt, omdat je niet weet hoe je verder moet. Zorg dan voor iemand die je vragen kan beantwoorden.

3. Doe het elke dag een beetje beter
Je begint vol goede moed aan je voornemen. En dan, na een paar dagen, één of twee weken, komt er een moment dat het even niet lukt.

Je hebt een erg drukke dag, misschien ben je nauwelijks thuis. Of je komt thuis en er zijn allerlei urgente dingen die je aandacht vragen. En de volgende dag lijkt dat weer zo te gaan.

Na een paar dagen schiet je voornemen je opeens weer te binnen. Je denkt: nou ja, dat heeft nu geen zin meer. Ik heb het nu alweer een paar dagen niet gedaan en komend weekend ben ik ook druk.

Laat maar. Misschien ben je je er niet eens van bewust, maar het gebeurt wel.
En je gaat verder in je oude patroon.

Maar dat hoeft natuurlijk niet. Je hebt even een moeilijk moment. Dan is het nog niet mislukt, integendeel, je hebt iets geleerd.

Namelijk dat er momenten zijn dat het moeilijk is om je voornemen vol te houden. Je kunt nu bedenken wat je daaraan kunt doen. Misschien geef je jezelf één dag in de week 'voornemenvrij'. Of misschien kun je iets doen aan die urgente zaken die je aandacht vragen. Want die zijn wel urgent, maar zijn ze ook belangrijk?

Je kunt gewoon weer opnieuw beginnen met je dagelijkse actie. Ook als je het een paar dagen of een week niet hebt gedaan. Ook vandaag.

Waarom 2012 het beste opruimjaar ooit is

Buiten is het guur. Op het moment dat ik dit schrijf, is dat ook letterlijk zo, het regent en het stormt. Maar ik bedoel het meer figuurlijk. Als je alle berichten moet geloven dan staat ons (alweer) een lastig jaar te wachten.

Nou weet je het maar nooit met dat soort voorspellingen, ik denk dat niemand weet wat er echt gaat komen, maar je wordt er in elk geval niet vrolijker van.

Juist in deze tijd is het ontzettend belangrijk om een stabiele thuisbasis te hebben waar je tot rust kunt komen. Waar je samen kunt zijn met degenen van wie je houdt, waar je kunt genieten van de kleine dingen.

Daarom is dit jaar hèt moment om overzicht te creëren, op te ruimen en te versimpelen. En oh ja, je bespaart er ook nog geld mee.

Je maakt jezelf en je naasten bovendien minder gevoelig voor de negatieve invloeden en stemming. En stiekem geloof ik eigenlijk dat je daarmee ook bijdraagt aan een oplossing.

Dit zijn drie belangrijke dingen die je kunt doen om 2012 tot een geweldig (opruim)jaar te maken:


1. Geef door wat je niet gebruikt
Staat je zolder en je schuur vol met afgedankte meubelen, kleding en jaargangen met tijdschriften? Vind je het moeilijk om ze weg te doen?

Bekijk het eens anders: bij jou staan ze te verstoffen, maar iemand anders kan er weer iets nieuws mee doen. Geef ze door! Breng ze terug in de kringloop, geef ze een nieuwe bestemming.

Misschien wil je liever vasthouden wat je hebt in deze onzekere tijden. Dat is een natuurlijke reactie, maar niet meest slimme. Als je minder spullen hebt, ben je veel wendbaarder en kun je juist veel gemakkelijker inspelen op onverwachte gebeurtenissen.

Bovendien vertel je je brein dat er niets is om bang voor te zijn, dat het helemaal niet nodig is om spullen te hamsteren. En daarmee draag je bij aan een verbetering van de stemming en het vertrouwen, op z'n minst bij jezelf. Maar stel toch eens dat iedereen dat zou doen?

Als je mooie dingen verkoopt, bijvoorbeeld via Marktplaats, dan hou je er nog iets aan over ook. Maar er zijn ook talloze mogelijkheden om een ander gratis blij te maken: via kringloopwinkels of via sites als gratisaftehalen.nl en gratisoptehalen.nl. Gereedschap dat je niet gebruikt kun je doneren aan Gered Gereedschap.

Wees hier creatief in: geef je ongebruikte breiwol aan een breiclubje en je voorraad tijdschriften aan een kleuterschool voor knip- en plakwerk.

En zo help je een ander om crisisbestendig te blijven. Daar word je toch vrolijk van?


2. Hou overzicht in je administratie
Er zijn natuurlijk tal van handige besparingstips te bedenken.

Maar het begint er allemaal mee dat je overzicht hebt in je administratie, dat je weet waar al je papieren zijn, waar je geld naar toe gaat en of je eigenlijk niet meer uitgeeft dan er binnen komt.

Dan kun je ook bepalen of je ergens te veel aan uitgeeft. Want dat is namelijk heel persoonlijk. Misschien eet je hele maand seizoensgroenten en ga je naar de markt, maar wil je wel een keer per maand lekker duur uit eten. Of koop je al je drogisterijspullen van het huismerk, maar wil je wel een dure parfum.

Dat soort beslissingen kun je pas weloverwogen nemen als je weet wat er binnen komt en waar je het aan uit geeft. Dan kun je bepalen waar je minder aan uit kunt geven zonder dat je dat heel veel pijn doet.

Heb je geen idee waar je geld naar toe gaat? Hou een tijdje een 'ouderwets' huishoudboekje bij, op papier of elektronisch.


3. Wees mindful over het nieuws
Natuurlijk moet je op de hoogte blijven van wat er gebeurt. Ik ben de laatste die je zou adviseren om je kop in het zand te steken. Dat zou dom zijn.

Maar het is bijna net zo dom om je hele leven te laten beheersen door alle negatieve berichten. Als je per dag een krant leest, een keer teletekst of een nieuwssite bekijkt, dan ben je prima op de hoogte van de ontwikkelingen.

Neem het ter kennisgeving aan en oordeel niet. Betrek het niet op jezelf, ga er niet over mopperen. Accepteer wat er is en ga verder met leven. Doe wat je wilt en kunt doen. En geniet verder zoveel mogelijk van al het mooie dat er is. Wees dagelijks bewust dankbaar voor de goede dingen in je leven. Dat je er nog bent, dat je een dak boven je hoofd hebt, dat het straks weer lente wordt. Er is altijd wel iets om dankbaar voor te zijn: dat je een warme trui hebt, dat de dagen alweer langer worden of dat je huisdier blij is om je te zien.

Dankbaarheid is de meest eenvoudige manier om je gelukkiger te voelen. En dan voel je je figuurlijk een stuk opgeruimder.