Hoe hou je opruimen vol? Overwin de dip

Misschien ben je ook wel eens begonnen met opruimen, maar hou je het niet vol. Je begint vol enthousiasme en goede voornemens. Je ordent en je doet dingen de deur uit. Elke dag doe je een beetje. Het gaat goed, je bent tevreden.

En dan opeens realiseer je je dat je al een paar dagen niets hebt gedaan aan je opruimproject. Eigenlijk had je het niet eens in de gaten. Alweer denk je. Dit heb ik al eerder gehad, zie je wel ik kan het gewoon niet volhouden. Je bent teleurgesteld in jezelf en je denkt dat je blijkbaar te lui bent of niet genoeg discipline hebt om opruimen vol te houden.

Afgeleid
Het goede nieuws is: het ligt niet aan jou. Je bent niet lui en je hebt geen gebrek aan discipline. Het is iets wat erbij hoort als je aan iets nieuws begint.

Je let even niet op, meestal omdat je wordt afgeleid door een verstoring van je dagelijkse routine. Dat kan heel simpel vakantie zijn. Of de Paasdagen. Je kinderen zijn thuis, jij bent lekker vrij en je ontspant heerlijk. Je doet andere dingen. En omdat opruimen nog geen echte gewoonte is, 'vergeet' je om het weer op te pakken.

Je valt eigenlijk even terug in je oude gewoonte om niet op te ruimen.

De dip
Dat is heel normaal. Je eerste enthousiasme is weggezakt en je denkt dat je wel even kunt ontspannen. Misschien heb je ook even geen zin meer.

En stiekem denk je ook dat het eigenlijk niet zoveel effect heeft. Je hebt nog steeds een hoop spullen en een hoop stapels. Het einde komt maar niet in zicht. Waar doe je het eigenlijk voor?

Dat noemen ze de dip. En die komt vrijwel altijd bij zo'n project. Juist op een moment dat je al even bezig bent, terwijl het einde nog niet in zicht is. Je zit in een soort niemandsland: je bent geen beginner meer, maar je bent ook nog lang niet klaar.

Het is alsof je door een dal loopt: als je achteruit kijkt zie je niet meer waar je begonnen bent. Als je vooruit kijkt zie je ook nog niet waar je heen gaat.

Ik had het ook bij de Loslaatuitdaging*. Mijn voornemen was om 80 voorwerpen los te laten. Na 50 wist ik het even niet meer. Ik was te ver gevorderd om nog enthousiast te zijn over het begin en het einde was nog te ver om te kunnen overzien.

Hoe kom je verder?
Het helpt al om te weten dat die dip komt. Dan hoef je jezelf niets te verwijten. Toch is het daardoor nog niet echt makkelijk om er weer uit te komen. Gelukkig zijn er een paar trucjes:

1. Begin weer met kleine stappen
Zo heb ik het gedaan in de Loslaatuitdaging*: ik ben op zoek gegaan naar een klein en makkelijk iets om los te laten. Zo kun jij ook op zoek naar een kleine opruimstap die je weer kunt nemen. Dat voelt misschien als opnieuw beginnen, maar dat is de draad weer oppakken.

2. Waardeer wat je al gedaan hebt
Kijk even terug en denk aan wat je al hebt gedaan. Dat vergeet je zo snel. Hoe was het een maand geleden of een paar maanden geleden? Was toen je keuken nog een rommeltje en kun je dat nu bijhouden? Wat je toen steeds je sleutels kwijt en heb je daar nu een vaste plek voor? Dan ben je dus verder dan je was. Dat vergeet je vaak als je alleen kijkt naar wat je nog te doen hebt.

3. Denk aan je doel
Terugkijken helpt, maar vooruit kijken ook. Waarom was je er ook alweer aan begonnen? Wat wil je bereiken met opruimen? Wat kun je straks doen als je opgeruimder bent? Wat zijn de voordelen van opgeruimd leven? Door je daar op te focussen, vind je je motivatie weer terug.

4. Je kunt altijd weer verder gaan
Als je een paar dagen of zelfs weken niet hebt opgeruimd, dan is niet alles verloren. Je kunt altijd weer verdergaan waar je was gebleven. Net zoals een dieet niet mislukt als je een keer een zak drop leeg eet, is je opruimpoging niet mislukt als het even stilligt. Pak het gewoon weer op. Begin vandaag weer met opruimen.

Het mooie is, als je eenmaal door de dip heen bent, dan ga je als een speer. Opeens lijkt alles makkelijk te gaan en doe je zingend je opruimtaak. Geef dus niet op, maar sleep jezelf door de dip. Of roep hulp in van iemand die je er doorheen kan helpen.


*Tijdens de Loslaatuitdaging heb ik 80 voorwerpen losgelaten in 80 dagen. Ik heb daar steeds verslag van gedaan op mijn blog.

Bewust uitstellen

Uitstellen heeft een slechte naam. Als het gaat over uitstelgedrag, wordt dat meestal als iets negatiefs gezien. En dat is het ook, als je dingen uitstelt die belangrijk zijn of als je er later door in de problemen komt. Dat gebeurt bijvoorbeeld als je je belastingaangifte uitstelt en ook geen uitstel aanvraagt.

Ik noem dat onbewust uitstellen: je weet dat je iets moet doen, maar je doet het niet. Je voelt je er schuldig over. Je wilt iets doen of je weet dat je iets eigenlijk zou moeten doen. Maar je doet het niet. Althans niet nu.

Misschien ga je wel in de zon zitten of iets anders doen, maar daar geniet je toch minder van. Er hangt de hele tijd een donkere wolk (of een wolkje) boven je van de taak die je nog moet doen. Bij mij tenminste wel. En als je ook maar een beetje plichtsbesef hebt, dan zul je dat ook voelen.

En als je in de zon zit, dan doe je tenminste nog iets leuks. Maar vaak leidt uitstelgedrag tot nutteloze taken. In plaats van je belastingaangifte ben je je mail aan het lezen, op internet aan het surfen of je bonnetjes aan het uitzoeken. Geen dingen die heel urgent zijn.

Toch kan uitstellen ook heel positief zijn. Als je het maar bewust doet.

Bewust uitstellen
Een tijdje geleden zag ik Ricardo Semler in Tegenlicht. Dat is iemand die in Brazilië een aantal fabrieken beheert en daar schatrijk mee is geworden. Iemand die genoeg te doen heeft, zou je zeggen.

Hij vertelde dat hij elke ochtend 5 minuten neemt om even na te denken over de dag die er aan komt. Hij vraagt zich dan af: wat kan ik vandaag uitstellen?

Wat hoef ik eigenlijk helemaal niet te doen? Kan ik iets misschien net zo goed op een later tijdstip doen? Of kan ik het door iemand anders laten doen?

Dat is bewust uitstellen. En ik denk dat dat een hele sterke manier is om te zorgen dat je meer tijd hebt.

Er is namelijk altijd wel iets te doen. Wil je dus ooit nog toekomen aan jezelf of aan een groot project, zoals een studie of een boek schrijven, dan is bewust uitstellen de enige manier.

Niet doen
Misschien denk je dat alles wat je doet noodzakelijk is. Misschien is dat zo als je arts bent op de eerste hulp. Maar voor de meesten van ons geldt dat heel veel dingen die we doen door ons zelf bedacht zijn.

Moet je per se naar die vergadering?
Moet je echt elke dag een verse maaltijd koken?
Moet je je boodschappen bij die ene goedkope of milieuvriendelijke winkel halen, hoewel je er voor om moet rijden?
Moet je echt shoppen voor nieuwe kleren?
Moet je de hele krant van voor naar achteren lezen?

Denk er eens over na, misschien hoeft het alleen van jezelf. En dan kun je het ook zelf veranderen. Lees de krant in 20 minuten, haal af en toe al je boodschappen in één winkel.

Later doen
Sommige dingen moeten echt nu of deze week. Maar voor veel dingen geldt dat helemaal niet. Die kun je net zo goed een weekje (of 2) later doen.

Starten met dat nieuwe project
Je winterjas naar de stomerij brengen
Je inschrijven voor die cursus
Dat nieuwe recept uitproberen

Denk eens aan wat er gebeurt als je tijdens je vakantie 2 weken je mail niet beantwoordt. De meeste dingen zijn dan al opgelost. Iedereen die iets van je wil, kan dus meestal best even wachten.

Om te zorgen dat je het niet helemaal vergeet, is het wel handig om deze klussen in te plannen in je agenda. Anders doe het misschien helemaal niet (en misschien kan dat ook wel, zie 'niet doen')

Door een ander laten doen
Misschien ben je zo iemand die de dingen liever zelf doet, omdat dat nou eenmaal sneller gaat. Het is een recept om het lekker druk te hebben.

Kun je misschien sommige dingen door een ander laten doen?

Huur iemand in voor je belastingaangifte
Laat je man of je kinderen een paar keer per week koken
Laat je boodschappen bezorgen
Vraag je buurjongen om het gras te maaien
Vraag je collega die goed is in spelling, om de schrijffouten uit een rapport te halen

In het algemeen geldt dat voor elke klus waar jij een hekel aan hebt er iemand is, die het juist leuk vindt. Ga op zoek naar die persoon en je kunt allebei doen wat je het leukste vindt en waar je goed in bent.