Gevoelens zijn besmettelijk, zo blijkt uit onderzoek. Dat geldt voor geluk en ook voor eenzaamheid. In beide gevallen is er sprake van ‘emotionele besmetting’, bij geluk is dat positief en bij eenzaamheid negatief.
Gelukkige mensen geven eerder hulp, waar anderen dan weer gelukkiger van worden. Ook delen ze hun geluk met anderen door vrolijker en vriendelijker te zijn en bijvoorbeeld rondjes te geven in de kroeg. Daar worden anderen dan weer blij van. Dat werkt door tot minstens in de derde graad: een gelukkige vriend van een vriend van een vriend maakt ons nog steeds gelukkiger.
Bij eenzaamheid werkt het hetzelfde, maar dan de andere kant op: mensen brengen niet graag tijd door met eenzame mensen, waardoor die nog eenzamer worden. Maar die bekenden van eenzame mensen zien daardoor zelf ook minder mensen, omdat ze hun eenzame vrienden niet meer bezoeken. Ze worden daardoor zelf ook eenzamer. Je zou zeggen, die eenzame mensen zouden elkaar makkelijk kunnen helpen en elkaar minder eenzaam maken, maar zo werkt het niet. Eenzaamheid is niet aantrekkelijk. Geluk wel. Gelukkige mensen trekken mensen aan en worden daardoor nog gelukkiger.
Uit de boeken van Malcolm Gladwell weten we dat een rommelige omgeving uitnodigt tot het maken van meer rommel (zie bijvoorbeeld Het beslissende moment). Zou een opgeruimde omgeving dan ook uitnodigen tot opruimen van je rommel?
Aan de andere kant heb je het stofzuigereffect: als jij altijd stofzuigt (of opruimt) dan denken je huisgenoten al snel: dat doe jij wel en dan hoef ik het niet te doen. Gedrag is niet noodzakelijk besmettelijk.
Opruimen is natuurlijk geen gemoedstoestand, hoewel je van een opgeruimd huis wel energieker en vrolijker kunt worden (ik tenminste wel), waardoor het makkelijker is om opgeruimd te blijven.
Ik zou zeggen: hou je omgeving zoveel mogelijk opgeruimd, maar ruim niet alles op voor je huisgenoten. Wat je wel kunt doen is rondslingerende spullen elke avond verzamelen in een mand en die vervolgens door de eigenaar laten opruimen. Dan heb je het beste van twee werelden: een opgeruimd huis en humeur, maar je bent niet voor anderen aan het opruimen.
Als je alleen woont, zou het wel kunnen helpen: van actie word je meestal energieker dan van nietsdoen. En als je zelf vrolijker bent, dan kom je wel in een opgaande lijn terecht, omdat je andere mensen vrolijker maakt. Dat dan weer wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten