Het wordt steeds duidelijker: mediteren is goed voor je. Je kunt tegenwoordig met hersenonderzoek aantonen dat je hersenen veranderen als je regelmatig mediteert. En die veranderingen lijken alleen maar ten goede te zijn.
Je krijgt bijvoorbeeld meer focus op wat echt belangrijk is. Dingen die de aandacht afleiden leg je gemakkelijker naast je neer. Logisch misschien als je je elke dag alleen concentreert op je ademhaling en je door niets laat afleiden. Want dat is wat je doet met mediteren: gedachten en gevoelens laat je voorbij gaan en je concentreert je alleen op het nu.
En dan krijg je als handig bij-effect dat je beter onderscheid kunt maken tussen nuttige en irrelevante informatie. Je kunt je beter focussen op wat je aan het doen bent, want dat is precies waar je steeds op oefent. En je kunt beter en sneller kiezen wat belangrijk voor je is.
Dat zijn precies vaardigheden die je ook prima kunt gebruiken bij organizing. Het zal dus gemakkelijker worden om te bepalen welke voorwerpen werkelijk van belang zijn voor je. Je kunt voorwerpen waarschijnlijk ook makkelijker loslaten, omdat je geleerd hebt de bijbehorende emoties en gevoelens los te laten. Ik geloof dan ook dat meditatie je kan helpen om georganiseerder te worden. Daarnaast word je er ook nog efficiënter, gezonder en gelukkiger van. Wat veel belangrijker is dan georganiseerd worden.
Misschien is het ook niet noodzakelijk om te mediteren. Iemand zei ooit tegen me: vroeger gingen mensen daarvoor naar de kerk. En wie weet maakt het niet zoveel uit hoe en waar je de stilte vindt, als je maar tijd maakt om stil te staan en stil te zijn. Van alleen hard doorwerken word je niet altijd georganiseerder en zeker niet gelukkiger. Oftewel: als je haast hebt, sta dan stil. Sta stil en luister.
Gebaseerd op Volkskrant, 15 november 2008
zondag 30 november 2008
woensdag 26 november 2008
Kerst in november
Zoals gezegd was ik in Disneyland Parijs. Daar waren ze al helemaal in kerststemming. Volop versiering en muziek. Kerst begint daar een week na Halloween, dat is dus rond 6 november.
Dat is vroeg inderdaad, maar ook niet zo gek: als je op tijd begint met de voorbereidingen voor Kerst (en in ons geval ook Sinterklaas) dan is je decembermaand een stuk relaxter. Als je alle voorbereidingen al hebt gedaan, dan heb je meer tijd om te genieten van de kerstsfeer en van je gezelschap.
Dat is vroeg inderdaad, maar ook niet zo gek: als je op tijd begint met de voorbereidingen voor Kerst (en in ons geval ook Sinterklaas) dan is je decembermaand een stuk relaxter. Als je alle voorbereidingen al hebt gedaan, dan heb je meer tijd om te genieten van de kerstsfeer en van je gezelschap.
maandag 24 november 2008
Dromen en doen
Walt Disney zei: als we het kunnen dromen, dan kunnen we het doen. Ik moest daar aan denken toen ik afgelopen week midden in die droom stond in Disneyland Parijs. Het idee van een attractiepark was ooit maar een idee. Een idee waar veel mensen niets in zagen. En daarvoor was het idee van een avondvullende tekenfilm ook al niet zo voor de hand liggend. Maar Disney deed het gewoon, maakte van zijn droom realiteit.
Ik moest daar aan denken omdat dit jaar ook voor mij een droom realiteit is geworden: vanaf 1 november ben ik full time ondernemer. Bijna drie jaar geleden begon ik met Opgeruimd Organizing als een bezigheid naast mijn werk in loondienst. Dat is ooit de stap zou durven wagen naar ondernemerschap was voor mij toen nog heel ver weg. Maar ik geloofde dat dit hetgeen was (en is) wat ik wil doen. Ik wilde mijn passie volgen en dus ben ik het gewoon gaan doen.
In het begin wist ik helemaal niet zo precies waar ik heen wilde. Maar ik wist waar ik kon beginnen, ik had een naam en daarmee kon ik een site gaan maken. Veel meer wist ik toen nog niet. Maar dat kwam vanzelf. Toen ik eenmaal de site had, kwam de nieuwsbrief en kwamen de workshops. En zo kwam er steeds iets bij, dingen die ik vooraf niet had kunnen bedenken. Sommige dingen droomde ik stiekem wel van, een column bijvoorbeeld. En die kwamen ook al snel op mijn pad.
En nu ben ik dus fulltime ondernemer. Ik weet iets beter waar ik heen wil, maar nog steeds niet helemaal. Dat blijft altijd een project in wording, het verandert namelijk steeds. Maar ook nu weet ik weer wat de volgende stap moet zijn: me helemaal voor 100 procent inzetten voor mijn bedrijf. De rest komt vanzelf.
Ik moest daar aan denken omdat dit jaar ook voor mij een droom realiteit is geworden: vanaf 1 november ben ik full time ondernemer. Bijna drie jaar geleden begon ik met Opgeruimd Organizing als een bezigheid naast mijn werk in loondienst. Dat is ooit de stap zou durven wagen naar ondernemerschap was voor mij toen nog heel ver weg. Maar ik geloofde dat dit hetgeen was (en is) wat ik wil doen. Ik wilde mijn passie volgen en dus ben ik het gewoon gaan doen.
In het begin wist ik helemaal niet zo precies waar ik heen wilde. Maar ik wist waar ik kon beginnen, ik had een naam en daarmee kon ik een site gaan maken. Veel meer wist ik toen nog niet. Maar dat kwam vanzelf. Toen ik eenmaal de site had, kwam de nieuwsbrief en kwamen de workshops. En zo kwam er steeds iets bij, dingen die ik vooraf niet had kunnen bedenken. Sommige dingen droomde ik stiekem wel van, een column bijvoorbeeld. En die kwamen ook al snel op mijn pad.
En nu ben ik dus fulltime ondernemer. Ik weet iets beter waar ik heen wil, maar nog steeds niet helemaal. Dat blijft altijd een project in wording, het verandert namelijk steeds. Maar ook nu weet ik weer wat de volgende stap moet zijn: me helemaal voor 100 procent inzetten voor mijn bedrijf. De rest komt vanzelf.
zondag 16 november 2008
Schoonmaken ≠ organizing
Woensdagavond zendt RTL4 De schoonmaakdiva van Nederland uit. In de NCRV gids van week 45 staat een interview met de diva’s. Het zijn dezelfde dames die voorheen Hoe schoon is jouw huis presenteerden.
Natuurlijk, schoonmaken hoort er bij. En als je georganiseerd bent is het eenvoudiger om schoon te maken. Maar er staan een paar dingen in het artikel die mij doen steigeren, die eigenlijk helemaal haaks staan op mijn eigen adviezen. Waarmee maar weer eens te meer duidelijk wordt dat schoonmaken en organizing zeker niet hetzelfde zijn.
De dames klagen er bijvoorbeeld over dat niemand tegenwoordig nog kan strijken. ‘(…) geen huisman of –vrouw weet nog raad met ouderwets katoenen goed.’ Ik vraag me dan af waarom dat erg is. Katoen is namelijk erg bewerkelijk om te strijken, je moet eigenlijk aan de gang met stoom om alle kreukels er goed uit te krijgen. Dus waarom zou je dat willen? Mijn advies is juist om zoveel mogelijk kleding te kopen die niet gestreken hoeft te worden en om zo min mogelijk dingen te strijken. Spijkerbroeken, dekbedovertrekken, droogdoeken, je kunt het allemaal zo de kast in doen. En als je een droger hebt, dan hoef je bijna helemaal niet meer te strijken, omdat alles zo netjes uit de droger komt.
Eén van de twee dames zegt dat ze om half vijf opstaat als ze om zeven uur ’s ochtends weg moet. ‘Want ik ga echt de deur niet uit voordat alles ‘glad’ is.’ Ze geeft gelukkig zelf ook toe dat ze een perfectionist is. En dat is nou juist iets wat ik klanten probeer af te leren. Leg de lat niet te hoog voor jezelf: doe meer met ongeveer. Netjes voor het oog mag ook en goed is goed genoeg. Maar nee, deze dame pepert ons nog even in dat we het allemaal niet goed doen. Heb je net dat schuldgevoel een beetje tot zwijgen gebracht, komt zij je nog eens vertellen wat je allemaal zou moeten doen om je huis schoon te maken.
Oké, ik moet toegeven, ze zeggen ook wel een paar nuttige dingen. Over schoonmaken: ‘Omdat het er nu eenmaal bij hoort. Net als opruimen. Wie niet opruimt, creëert chaos.’ En ook: ‘Denk na voordat je gaat schoonmaken, want echt voorbereiding is het halve werk.’ Dat geldt natuurlijk ook voor opruimen. En tot slot: ‘houd je huis leeg. Al die spulletjes en rommeltjes die mensen in hun huis verzamelen: ’t trekt alleen maar nog meer troep en stof aan.’ Zoals ik al schreef: als je georganiseerd bent is het eenvoudiger om schoon te maken en kost dat dus ook minder tijd. Waarmee ik overigens geen leeg huis wil voorschrijven, maar voor de meeste mensen geldt toch wel dat er best wat minder spullen in huis zouden kunnen staan.
Natuurlijk, schoonmaken hoort er bij. En als je georganiseerd bent is het eenvoudiger om schoon te maken. Maar er staan een paar dingen in het artikel die mij doen steigeren, die eigenlijk helemaal haaks staan op mijn eigen adviezen. Waarmee maar weer eens te meer duidelijk wordt dat schoonmaken en organizing zeker niet hetzelfde zijn.
De dames klagen er bijvoorbeeld over dat niemand tegenwoordig nog kan strijken. ‘(…) geen huisman of –vrouw weet nog raad met ouderwets katoenen goed.’ Ik vraag me dan af waarom dat erg is. Katoen is namelijk erg bewerkelijk om te strijken, je moet eigenlijk aan de gang met stoom om alle kreukels er goed uit te krijgen. Dus waarom zou je dat willen? Mijn advies is juist om zoveel mogelijk kleding te kopen die niet gestreken hoeft te worden en om zo min mogelijk dingen te strijken. Spijkerbroeken, dekbedovertrekken, droogdoeken, je kunt het allemaal zo de kast in doen. En als je een droger hebt, dan hoef je bijna helemaal niet meer te strijken, omdat alles zo netjes uit de droger komt.
Eén van de twee dames zegt dat ze om half vijf opstaat als ze om zeven uur ’s ochtends weg moet. ‘Want ik ga echt de deur niet uit voordat alles ‘glad’ is.’ Ze geeft gelukkig zelf ook toe dat ze een perfectionist is. En dat is nou juist iets wat ik klanten probeer af te leren. Leg de lat niet te hoog voor jezelf: doe meer met ongeveer. Netjes voor het oog mag ook en goed is goed genoeg. Maar nee, deze dame pepert ons nog even in dat we het allemaal niet goed doen. Heb je net dat schuldgevoel een beetje tot zwijgen gebracht, komt zij je nog eens vertellen wat je allemaal zou moeten doen om je huis schoon te maken.
Oké, ik moet toegeven, ze zeggen ook wel een paar nuttige dingen. Over schoonmaken: ‘Omdat het er nu eenmaal bij hoort. Net als opruimen. Wie niet opruimt, creëert chaos.’ En ook: ‘Denk na voordat je gaat schoonmaken, want echt voorbereiding is het halve werk.’ Dat geldt natuurlijk ook voor opruimen. En tot slot: ‘houd je huis leeg. Al die spulletjes en rommeltjes die mensen in hun huis verzamelen: ’t trekt alleen maar nog meer troep en stof aan.’ Zoals ik al schreef: als je georganiseerd bent is het eenvoudiger om schoon te maken en kost dat dus ook minder tijd. Waarmee ik overigens geen leeg huis wil voorschrijven, maar voor de meeste mensen geldt toch wel dat er best wat minder spullen in huis zouden kunnen staan.
woensdag 12 november 2008
Tip: één er in, één er uit
Een goede regel die je voor jezelf kunt instellen is: 1 er in, 1 er uit.
Elke keer als je iets koopt vraag je je af: ben ik bereid om hiervoor iets weg te doen? Het liefst een zelfde soort item: koop je nieuwe schoenen, dan doe je een paar schoenen weg; koop je een nieuw boek of een nieuwe CD dan doe je er ook één weg.
Effect: je denkt wel drie keer na voordat je iets koopt, je moet dan immers ook iets weg doen. Het gekochte moet dus beter of mooier zijn dan alles wat je al hebt. En je huis wordt niet voller, want voor alles wat er binnen komt, gaat er ook weer iets weg.
Het is een harde regel, maar het werkt wel. En regel zijn er natuurlijk om soms van af te wijken. Na een tijdje wordt het echter een gewoonte om bij elke aankoop te overwegen wat er dan weg zou kunnen. En alleen al het feit dat je er zo over nadenkt helpt een heleboel, zelfs al houd je je er niet altijd aan.
Elke keer als je iets koopt vraag je je af: ben ik bereid om hiervoor iets weg te doen? Het liefst een zelfde soort item: koop je nieuwe schoenen, dan doe je een paar schoenen weg; koop je een nieuw boek of een nieuwe CD dan doe je er ook één weg.
Effect: je denkt wel drie keer na voordat je iets koopt, je moet dan immers ook iets weg doen. Het gekochte moet dus beter of mooier zijn dan alles wat je al hebt. En je huis wordt niet voller, want voor alles wat er binnen komt, gaat er ook weer iets weg.
Het is een harde regel, maar het werkt wel. En regel zijn er natuurlijk om soms van af te wijken. Na een tijdje wordt het echter een gewoonte om bij elke aankoop te overwegen wat er dan weg zou kunnen. En alleen al het feit dat je er zo over nadenkt helpt een heleboel, zelfs al houd je je er niet altijd aan.
zondag 9 november 2008
Gevonden voorwerp
‘Ik houd van overdadig roken en overdadig troep maken. Mijn vorige huisje in de Pijp, je kon daar amper naar binnen. Overal lagen scripts, vuile onderbroeken en pizzadozen. Mensen die op de thee kwamen, wisten niet hoe snel ze weg moesten zijn. Zelf stond ik daar een beetje glamoreus tussen alsof er niets aan de hand was. Het was een puberkamer: de troep stond symbool voor niet willen opgroeien en geen verantwoordelijkheid willen nemen. Nu heb ik een huis gekocht en gaat het goed. Ik heb echt de beslissing genomen: het is klaar. Nu ben ik groot. Ik heb een werkster voor drie uur per week. Alles is aan kant. Er ligt alleen in het midden van de kamer een meter post die ik nog moet openmaken en sorteren. Er is dus nog steeds iets in mij dat zegt: ik wil niet opgroeien! Als het over acteren gaat, heb ik wel veel discipline. Ik kan dingen laten omdat het goed voor me is: vroeg naar bed, gezond eten, zélfs weinig roken. Buiten het werk vind ik maat houden moeilijk. (…)
Toen ik 28 was, moest ik leren dat hij echt nooit meer terug zou komen. Vandaar mijn weigering om een vrouw te worden. Om mijn post niet open te maken. Dat is bijna een soort seksueel genot. In mij zit nog steeds dat meisje huilend op een steen.’
Halina Reijn, Maria, november 2008
Toen ik 28 was, moest ik leren dat hij echt nooit meer terug zou komen. Vandaar mijn weigering om een vrouw te worden. Om mijn post niet open te maken. Dat is bijna een soort seksueel genot. In mij zit nog steeds dat meisje huilend op een steen.’
Halina Reijn, Maria, november 2008
woensdag 5 november 2008
Elephantparade Antwerpen
Vorig jaar schreef ik iets over de Elephantparade in Rotterdam. Tot mijn grote genoegen was er dit jaar een Elepahntparade in Antwerpen. Vanuit Rotterdam is dat niet zo ver. Dus zijn we afgelopen maandag naar Antwerpen gegaan, hebben we een fiets gehuurd en zijn we door de stad gaan fietsen langs de route van de olifanten. En zo hadden we een erg leuke dag.
De vele foto's die ik gemaakt heb, heb ik al overgezet op mijn computer. Van de Rotterdamse parade heb ik nu eindelijk een fotoalbum gemaakt. En van de Antwerpse doe ik dat ook meteen. Dan heb ik een leuke herinnering.
Nu maar afwachten waar de volgende parade is. Deze is nu alweer voorbij, volgende week zijn nog wel de kijkdagen. Dan staan alle olifanten bij elkaar in de Zoo van Antwerpen. Meer info op http://www.elephantparade.be/.
De vele foto's die ik gemaakt heb, heb ik al overgezet op mijn computer. Van de Rotterdamse parade heb ik nu eindelijk een fotoalbum gemaakt. En van de Antwerpse doe ik dat ook meteen. Dan heb ik een leuke herinnering.
Nu maar afwachten waar de volgende parade is. Deze is nu alweer voorbij, volgende week zijn nog wel de kijkdagen. Dan staan alle olifanten bij elkaar in de Zoo van Antwerpen. Meer info op http://www.elephantparade.be/.
dinsdag 4 november 2008
Geen mening
Gisteren las ik een artikel in De Pers, waarin een aantal 'bekende wijsheden' onderuit worden gehaald. Bijvoorbeeld dat een topsporter de top kan bereiken door te trainen. Natuurlijk moet je wel trainen om een topsporter te kunnen worden, maar uiteindelijk is het vooral een kwestie van aanleg. Hetzelfde geldt voor je gelukkig voelen. Je kunt daar wel van alles aan doen. Maar je basisgeluksgevoel is erfelijk. Daarom is het meestal minder erg dan we denken als we bijvoorbeeld gehandicapt raken door een ernstig ongeval. In het begin voel je je natuurlijk erg slecht, maar na een tijdje pas je je aan en keer je terug naar je basisniveau van geluk. Je omstandigheden bepalen hooguit 20 procent tot een kwart van je geluksgevoel.
Maar terug naar het artikel. Het ging ook over enquetes. En dat de uitkomst erg afhankelijk is van de vraagstelling. Als je vraagt of ontwikkelingshulp gelijk moet blijven of verhoogd moet worden, dan zegt tweederde ja.
Als je aangeeft dat Nederland meer ontwikkelingshulp geeft dan de meeste landen en dan vraagt of we onze ontwikkelingshulp aan moeten passen aan andere landen dan zegt tweederde dat we hetzelfde of minder uit moeten geven dan andere landen. Conclusie van het artikel: de meeste mensen hebben eigenlijk geen vaststaande mening over veel onderwerpen.
Ik vind dat wel bevrijdend. Zelf vind ik het namelijk ook vaak erg lastig om een standpunt te bepalen. Veel onderwerpen zijn van verschillende kanten te bekijken. En afhankelijk van welke kant je het bekijkt, kan mijn standpunt veranderen. Nu weet ik dat veel mensen dat hebben, ik hoor dus bij de meerderheid van de mensen. En dat is altijd een fijn gevoel.
Maar terug naar het artikel. Het ging ook over enquetes. En dat de uitkomst erg afhankelijk is van de vraagstelling. Als je vraagt of ontwikkelingshulp gelijk moet blijven of verhoogd moet worden, dan zegt tweederde ja.
Als je aangeeft dat Nederland meer ontwikkelingshulp geeft dan de meeste landen en dan vraagt of we onze ontwikkelingshulp aan moeten passen aan andere landen dan zegt tweederde dat we hetzelfde of minder uit moeten geven dan andere landen. Conclusie van het artikel: de meeste mensen hebben eigenlijk geen vaststaande mening over veel onderwerpen.
Ik vind dat wel bevrijdend. Zelf vind ik het namelijk ook vaak erg lastig om een standpunt te bepalen. Veel onderwerpen zijn van verschillende kanten te bekijken. En afhankelijk van welke kant je het bekijkt, kan mijn standpunt veranderen. Nu weet ik dat veel mensen dat hebben, ik hoor dus bij de meerderheid van de mensen. En dat is altijd een fijn gevoel.
Abonneren op:
Posts (Atom)
