Beginnen aan een klus is vaak lastig, daar heb ik al vaak over geschreven. Maar waar je minder over hoort is stoppen. Terwijl dat soms net zo lastig kan zijn als beginnen.
Je zou zeggen je stopt als het klaar is. Maar wat is klaar? Daar kun je heel verschillend over denken. Is je bureau opgeruimd als er niet meer op ligt? Of mag er nog een stapeltje blijven liggen? Is je lade opgeruimd als alles wat er in zit in de lade hoort? Of moet het ook allemaal op volgorde liggen? En wat is die volgorde dan?
Neem deze column. Wanneer is die klaar? Ik kan er eindeloos aan sleutelen. Wat is de handigste tip? Hoe kan ik het beste beginnen? Wat is de beste titel? Kan ik het nog wat beter formuleren? Maar ik kan ook zeggen: het is klaar als ik een informatief stuk heb geschreven met minstens één handige tip er in.
In het eerste geval kost het me een halve dag om de column te schrijven. Ik peins eindeloos over het beste onderwerp. En dan doe ik heel lang over de opbouw en het bedenken van de beste tips. Ik leg de tekst nog eens weg om later te kijken of het beter kan. Ik bedenk nog een andere tip en verwerk die er ook in. Ik leg het nog eens weg. Voor ik het weet is het tijd voor de nieuwsbrief. Stress! Mijn verhaal is niet af. Misschien moet ik de nieuwsbrief maar uitstellen? Want het is nog niet helemaal goed.
Als ik bepaal dat het klaar is als ik een informatief stuk schrijf met tenminste één handige tip, dan gaat het veel sneller. Ik heb een idee, bijvoorbeeld perfectionisme. Ik ga er even voor zitten en bedenk een invalshoek. Ik schrijf het op. Dat kost me ongeveer een uur. Dan leg ik het even weg en kijk er nog eens naar. Ik verbeter een paar tikfouten en maak de volgorde iets logischer. Dan is het klaar.
Mijn doel is om een interessante column te schrijven, niet om het perfecte verhaal te maken met alle mogelijke informatie die ik maar kan vinden. Misschien bedenk ik later nog een goede tip, maar die kan ik altijd in een volgende column verwerken.
Wat ik hier doe is de 80-20 regel toepassen. Die regel zegt dat je met 20 procent van je inspanning 80 procent van het resultaat bereikt. Dat wil niet zeggen dat jullie slechte verhalen krijgen, maar wel dat jullie elke twee weken op tijd de nieuwsbrief ontvangen en dat daar altijd een column instaat.
Zelfs als ik een boek schrijf, dan pas ik deze regel toe. Natuurlijk denk ik dan langer na over de tekst, maar dat is meer omdat het een langere tekst is. Alles moet met elkaar kloppen en ik wil daar een uitgebreider verhaal vertellen. Maar ook daar geldt: op een gegeven moment is het klaar. Je kunt eindeloos aanvullen en verbeteren, maar dan komt het boek er nooit.
Ik zie het vaak gebeuren: mensen die niet beginnen met opruimen, omdat ze nog niet precies weten wat ze willen. Omdat ze eigenlijk eerst nieuwe kasten nodig hebben. Omdat ze eigenlijk meteen de hele kast willen doen, anders heeft het geen zin. Omdat ze dan ook meteen de muren willen schilderen, de kamer opnieuw in willen richten, een nieuwe lamp willen kopen. Omdat ze het perfecte opbergsysteem nog niet hebben gevonden. En ondertussen gaat de tijd voorbij en gebeurt er niets.
Als je dingen voor elkaar wilt krijgen, denk dan aan de 80-20 regel. Het is altijd beter om iets voor 80 procent te doen dan om niets te doen. Je administratie hoeft niet perfect te zijn, als je het maar bijhoudt. Je kleding hoeft niet op kleur te hangen, als alles maar in de kast hangt en ligt. Je hoeft je tijdschriften niet helemaal te lezen, lees alleen de belangrijkste artikelen. Begin dus met de eerste 80 procent. Als je dat gedaan hebt en er is tijd over, dan kun je altijd nog de laatste 20 procent doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten