Weet je nog toen internet net nieuw was? In de jaren negentig was dat. Ikzelf bracht toen uren door online en liet me vrolijk door allerlei links verleiden naar nieuwe sites. Inmiddels heb ik internet helemaal in mijn leven ingebed. Ik gebruik het voor van alles en nog wat. Maar zomaar doelloos surfen, dat doe ik eigenlijk niet meer.
Internet is opgenomen in mijn leven. Ik gebruik het als ik dat wil en waarvoor ik het wil.
Als ik het goed begrijp, is het deze maand 5 jaar geleden dat de smartphone werd geïntroduceerd. Een mijlpaal, zou je kunnen zeggen. Vanaf dat moment zijn we massaal mobiel gaan internetten.
En je ziet tegelijkertijd allerlei alarmerende berichten verschijnen. Het concentratievermogen zou afnemen, mensen leiden aan sociale media stress en ze zijn continu bang om dingen te missen, vooral als ze even niet online zijn. Daar is zelfs al een afkorting voor: FOMO, Fear of Missing Out, de angst om iets te missen.
We zijn duidelijk nog niet helemaal gewend aan alle mogelijkheden. Dat hoeft natuurlijk niet erg te zijn. Maar er is wel een grens. Dan raak je informatieverslaafd.
Wanneer ben je informatieverslaafd?
Als je belangrijke taken uitstelt of helemaal niet meer doet, om Facebook, Twitter of mail te checken.
Als mail, Facebook of andere social media checken het allereerste is wat je 's ochtends doet en het allerlaatste wat je 's avonds doet.
Als je je aandacht niet kunt houden bij een gesprek dat je aan het voeren bent met 'echte mensen' die tegenover je zitten, omdat je je status aan het bijwerken bent of berichten leest.
Als je elke paar minuten je berichten wilt checken of je status wilt bijwerken.
Als je al onrustig wordt als je een paar minuten niet online bent.
Als je je niet voor kunt stellen dat je een hele dag off line zou zijn.
En als je dit ook als een probleem ziet. Je vindt het vervelend, je wilt ook andere dingen doen en je wilt meer ontspannen omgaan met mobiel internet en social media.
Wat kun je er aan doen?
Bewustwording
Observeer een paar dagen hoe je omgaat met alle informatiebronnen. Hoe vaak raadpleeg je welke bron? Wanneer doe je dat? Als je verveeld raakt? Of juist als je taak moeilijker wordt? Vlucht je er in, zodat je niet na hoeft te denken of zodat je de confrontatie met anderen niet aan hoeft?
Wees beducht voor smoezen als: 'ja, maar ik moest even die mail lezen' of 'het is noodzakelijk voor mijn werk'.
Bouw een pauze in
De gewoonte om steeds online te gaan, is precies dat: een gewoonte. Je doet het meestal zonder er bij na te denken. Als je dat wilt doorbreken, bouw dan een pauze in tussen het moment dat je online wilt gaan en het moment dat je dat ook werkelijk doet.
Als je de behoefte voelt om online te gaan, doe dat dan niet meteen. Wacht een paar seconden en vraag je af: is dit echt wat ik nu wil doen? En waarom wil ik het?
Daarna kun je gewoon doen wat je wilde, je hoeft het niet te onderdrukken. Het gaat er om dat je er even bij stil staat.
Neem pauze
Wees zo nu en dan even niet online. En merk dat dat niet zo erg is. Zet je timer en loop weg van je computer, smartphone en tablet. Ga even rondlopen, de vaatwasser leeghalen, lezen, in je dagboek schrijven (op papier). Als er maar geen scherm aan te pas komt, ook geen kleintje. Doe dat vijf of tien minuten per uur.
Zorg voor een afsluiting
Zelf word ik er heel onrustig van als 's avonds de computer aan staat en vaak zet ik ook mijn telefoon uit. Anders ga ik toch nog even checken of er iets gebeurd op Twitter en of ik nog mail heb. En meestal is dat allemaal niet zo interessant en spannend. En zeker niet dringend.
Sluit je dag echt af en zet alles uit, zo kun je pas echt ontspannen.
Kan of wil je je telefoon niet uit zetten, vraag je dan eerst af waarom. Als het werk is, doe 'm in elk geval dan wel uit. Kan het echt niet? Leg 'm dan op een plek waar je 'm wel hoort, maar niet kunt zien, zodat je niet op elke mail of tweet gaat reageren.
Wees off line
Als je de uitdaging aandurft, plan dan eens een hele dag off line. Geen mail, computer, social media, niets. Geloof me, het is de ultieme manier om bij te komen.
Dit artikel is gebaseerd op een artikel van Leo Babauta van Zenhabits.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten