6 Excuses die de chaos in stand houden (en wat je er tegen kunt doen)
Je wilt opruimen, echt, maar er lijken altijd redenen te zijn om het niet te doen.
Je denkt bijvoorbeeld:
• Ik weet niet hoe ik moet opruimen, ik heb het nooit geleerd
• Ik weet niet waar ik moet beginnen
• Ik heb gewoon geen tijd om op te ruimen
• Voordat ik kan beginnen heb ik eerst een nieuwe kast nodig (of iets anders)
• Ik heb eerst een systeem of een plan nodig voor ik kan beginnen
• Zo erg is het allemaal ook niet, ik zie de stapels nauwelijks en ik loop er wel omheen
Je hebt goede argumenten om het nu niet te doen. Toch?
Nou, misschien toch niet. Vaak verzinnen we excuses die volmaakt redelijk lijken, omdat veranderen nou eenmaal eng is. Hoe vervelend de huidige situatie ook is, hij is bekend. En als je eenmaal begint met opruimen, dan weet je maar niet wat je tegenkomt. Alle reden om het nog even uit te stellen.
Weerstand uit je reptielenbrein
Je brein reageert op verandering met weerstand. Niet het rationele stuk van je hersenen, daarmee weet je best wat je moet doen. Die weerstand komt uit een ander stuk van je brein, een veel ouder stuk. Dat wordt ook wel het reptielenbrein genoemd. Dat wil maar één ding: de bestaande situatie in stand houden. Uiteindelijk is het een overlevingsmechanisme: verandering brengt onzekerheid en dat kan je in gevaar brengen.
Nou zul je zeggen, opruimen is toch bepaald geen zaak van leven of dood. Dat klopt, maar je reptielenbrein ziet elke verandering als een potentiële bedreiging. In de bestaande situatie is namelijk één ding zeker: je leeft. Als je dat gaat veranderen, dan weet je het maar niet.
Ik weet dat dit misschien een beetje raar klinkt, maar dit is dan ook geen rationeel deel van je hersenen. In de praktijk komt het er op neer dat dit oude deel van je hersenen er alles voor over heeft om alles houden zoals het is.
Het houdt niet van onzekerheid. En elke verandering is per definitie onzeker, hoe goed je ook plant je weet nooit precies wat er gaat gebeuren, wat je tegenkomt, welke gevoelens er naar boven komen.
Rationele oplossing
Je excuses om niet op te ruimen komen dus uit je reptielenbrein, je ratio maakt er een mooi verhaal van om te verklaren dat je niets doet. Daarom zijn het excuses en geen echte redenen.
Tenslotte zijn er genoeg boeken waaruit je kunt leren hoe je moet opruimen of waar je kunt beginnen, welk systeem je kunt gebruiken, hoe je een plan maakt. Iedereen heeft het druk, maar niet iedereen is chaotisch, dus het ligt niet aan de hoeveelheid tijd die je hebt. En als je die stapels echt niet zou zien, dan hoefde je er ook niet over na te denken.
Maar ook dat zijn rationele argumenten, die je eigenlijk al kende. Maar waar dit oude stuk van je hersenen zich niet door laat verleiden. Ligt het niet aan de tijd? Nou dan weet ik blijkbaar niet goed hoe het moet, komt het met een nieuwe smoes.
De echte oplossing
Gelukkig is er een manier om je reptielenbrein om de tuin te leiden: kleine stappen. Een kleine stap voelt niet als een echte verandering en dus ook niet als een bedreiging. En gelukkig weet alleen je rationele brein dat veel kleine stappen ook een grote stap vormen.
Als je echt iets wilt veranderen, ontmasker dan je excuses en neem vandaag nog een kleine stap. Bijvoorbeeld door je in te schrijven voor Sloworganizing.
Sloworganizing is gebaseerd op deze kleine stappen en helpt je in een jaar tijd om ongemerkt opgeruimd te raken. Lees hier meer over Sloworganizing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten