woensdag 15 augustus 2012

De verlokkingen van de kantoorboekhandel


Ken je de verleidingen van de kantoorboekhandel? Kleurige ordners en tabbladen, stickers te kust en te keur, fijne kladblokjes en postbakjes. En dan al die handige post its in 6 kleuren. Dat gaat je vast helpen: voor elke soort actie een kleur.

Je stelt je voor hoe je elke dag je acties opschrijft en afstreept in dat kladblokje en hoe je je post fluitend wegwerkt als je die postbakjes neerzet.
Voor je het weet heb je weer iets gekocht.

Als je thuis bent dan is de werkelijkheid meestal een stuk weerbarstiger: de ordners blijven leeg, je postbakjes lopen in no time weer over en je todo lijst is nog net zo lang als eerst. Eigenlijk heb je helemaal geen zin om dat over te schrijven in je nieuwe boekje. En die post-its? Al snel ben je vergeten welke kleur waar bij hoort en zitten de plakkers weer overal. Geen gezicht, eigenlijk.

Wat gebeurt hier? Je stelt je voor dat de spullen de oplossing zijn voor je opruimproblemen. Als je dat maar hebt, dan zal je leven beter zijn.

Net zoals je je vaak voorstelt dat je opgeruimd wordt als je dat boek maar leest of dat je af zult vallen met dat nieuwe dieetboek.

Wat je eigenlijk wilt is dat er een wonder gebeurt: als je dit koopt dan zijn al je problemen opgelost. Zo'n mooi en handig opbergsysteem, dat moet toch wel gaan werken.

Je vergeet dat er niets verandert als je niets doet. Hoe mooi en duur je systeem ook is, je moet nog steeds de spullen uitzoeken en opbergen en je to do lijst blijft even lang.

Eigenlijk leg je de verantwoordelijkheid buiten jezelf: het boek, het nieuwe systeem van postbakjes of je nieuwe opschrijfboekje, dat gaat je de oplossing brengen.

De echte oplossing zit in jou. Je hebt alles al in huis om je spullen op te ruimen. De kans is zelfs groot dat je al meer hebt dan je nodig hebt, omdat je in het verleden wel vaker spullen hebt gekocht als oplossing. Kijk dus om je heen, ga schatgraven in je eigen spullen, wees creatief en gebruik wat je hebt.

Vorige week kreeg ik onderstaande mail van Henny, deelnemer aan Sloworganizing. Zij geeft een perfecte illustratie van hoe je creatief kunt zijn met de spullen die je al hebt en hoe goed dat voelt:

'Ik had een naaidoos, zelfgemaakt, ooit, en daarom was ik er zeer aan gehecht, maar hij puilde uit…
In een folder zag ik een opbergbox met klapdeksel en inzetbakje. Die leek me wel heel geschikt.

Maar moest dat echt? Heb ik niet iets gewoon in huis dat ik er goed voor gebruiken kan? Ik heb eens rondgelopen en ja hoor, in de badkamer stond een plastic box, met inzetbak en deksel met handvat om hem op te tillen. Erin: tja, van alles maar was dat een zinvolle verzameling?
NEE, absoluut niet. Maar hij stond nou eenmaal al jaren op die plek met diezelfde spullen erin… waar ik weinig mee DOE...

De helft kon eigenlijk wel gewoon weg. De andere helft kon ik goed elders “onderbrengen” op misschien zelfs wel logischer plekken, of naar de doos verwijzen met spullen die voor een braderie nog wel eens aardig zouden kunnen zijn. En/of ik zou met een weggeeffeestje iedereen eruit kunnen laten halen wat hij/zij gebruiken kan…

Dit is een perfecte box voor mijn doel als naaibox èn hij maakt plaats in de badkamer.
Ik heb hem meteen in een sopje gestopt, en hij was weer als nieuw.
Ik heb ook meteen de inhoud van de veel te kleine oude naaidoos overgebracht en ik ben helemaal in mijn hum.

Dat was ondanks het veel te mooie weer om aan opruimen te besteden (dacht ik) toch nog een onverwachte opruimactie voor vandaag…'

Geen opmerkingen: