Wijsheid van de massa

In 2005 schreef James Surowiecki het boek The wisdom of crowds. Dat kwam er op neer dat massa's meer weten dan individuen. Oftewel: als je veel mensen iets vraagt, dan is de kans groot dat de meerderheid het goed heeft. Of als je veel mensen vraagt om iets te schatten, dan zal het gemiddelde van die schattingen de werkelijkheid benaderen.

Je ziet dit fenomeen bijvoorbeeld bij Weekend Miljonairs: als de kandidaat het niet weet kan hij aan het publiek vragen om te antwoorden. Meestal heeft de meerderheid dan het goede antwoord. Maar regelmatige kijkers weten ook dat dit alleen werkt bij een bepaald soort vragen. Als het gaat over voetbal of soaps dan weten ze het meestal wel. De meerderheid van het publiek volgt blijkbaar het voetbal en de soaps. Maar als de vraag specialistischer is, dan kun je niet meer vertrouwen op het meerderheidsantwoord.

Toch maken ook grote bedrijven nu gebruik van dit principe. En daar is weer eens een mooi Engels woord voor bedacht: crowdsourcing. Een combinatie van crowd (massa) en outsourcing. Het komt er op neer dat je het publiek mee laat denken over een probleem of zelfs een probleem laat oplossen.

Dit was al eerder bekend van zogenaamde open source computerprogramma's. Linux is één van de bekendsten. Nu vragen grote bedrijven om een windmolen te ontwikkelen of een nieuwe tandpasta te ontwerpen. Er zijn al speciale sites voor waar je vragen kunt stellen als bedrijf zijnde.

Naar mijn idee heeft dit meer te maken met de wet van de grote getallen dan met wijsheid van de massa: als je veel mensen laat meedenken over een probleem, dan is de kans groter dat er iemand bij zit die een goed idee heeft. Twee weten meer dan één, noemden we dat vroeger. En duizenden weten nog veel meer. Slim van die bedrijven. Maar wijsheid van de massa is het niet.