Overwin je spullen

Op 20 november zag ik Lenette van Dongen. In haar voorstelling vertelt ze hoe ze haar kelder opruimt. Ze vindt daar allerlei spullen van vroeger, maar ook dingen die ze ooit gekocht heeft, maar nooit gebruikt. Dingen die bij een idee horen dat ze over zichzelf had.

Nu ze vijftig is geworden is ze er aan toe om dat idee los te laten. De dromen die zo ooit had over wie ze zou willen zijn of zou moeten zijn. De voornemens om toch echt te gaan kalligraferen. Ze ontdekt tijdens het opruimen welke ideeën en beelden daar achter zaten. Van Dongen in het AD van 18 november 2009: 'Het opruimen was begonnen als iets praktisch, maar ik merkte dat het een enorme impact had. Al die dingen uit je verleden die daar staan te versloffen, daar zitten allemaal dromen achter, voornemens voor wat je ooit nog allemaal wilde gaan doen.'

Het kalligraferen blijkt een heel droombeeld te vertegenwoordigen over zelf gekalligrafeerde uitnodigingen voor dineetjes van 7 gangen. En de broodbakmachine vertegenwoordigt het idee van de oermoeder die haar eigen brood bakt en haar eigen jam maakt.

Natuurlijk is dat er allemaal nooit van gekomen, kon ze al die verwachtingen van zichzelf onmogelijk waarmaken. Als ze besluit al die dingen weg te doen, dan zegt ze ook de voornemens vaarwel en dat voelt voor Lenette als een overwinning. Vandaar dat het programma ook genoemd is naar de godin van de overwinning, Niké.

Behalve de spullen en de goede voornemens die daar bij horen, laat ze nog veel meer illusies los, de voorstelling gaat over meer dan opruimen. Maar juist daarom komt het thema zo mooi naar voren: het gaat ook niet om de spullen, maar om waar die spullen voor staan. De voornemens, dromen en illusies die er bij horen. Eerder noemde ik dat wensspullen.

Lenette van Dongen trekt zich van niemand meer iets aan. Na het opruimen heeft ze een goede bui gekregen en die houdt ze nou eens helemaal voor zichzelf. Heerlijk.

Als je moeite hebt met spullen loslaten en om jezelf wilt lachen, dan is dit programma een echte aanrader.