Denken als een opgeruimd persoon (2)

Vorige week schreef ik dat ik als opgeruimd persoon een interne motivatie heb om op te ruimen en daardoor voelt het niet als moeten.



Wat mij ook enorm helpt is dat ik opruimen niet zie als iets wat losstaat van andere activiteiten. Als ik een activiteit doe, dan ruim ik daarna mijn spullen op, anders is de activiteit niet afgerond. Dus als ik ga strijken dan ruim ik daarna de strijkplank op en later (als hij is afgekoeld) de stijkbout. Als ik de post openmaak dan gooi gelijk bij het oud papier wat er weg kan en de rest leg ik op de plek waar ik het af ga handelen. Als ik gewassen heb dan vouw ik meteen de was op en leg ik in de kast wat in de kast hoort.



Zoals een ober alleen maar nieuw eten kan serveren als hij eerst de tafel heeft afgeruimd, zo begin ik alleen aan iets nieuws als ik de spullen van de vorige activiteit heb weggeborgen. Daar denk ik niet eens over na.



Als je dat niet vanzelf doet, dan moet je er natuurlijk wel over na denken. Maar het is iets wat je kunt leren. Waarschijnlijk heeft iedereen wel een bepaalde situatie waarin je het al wel doet, zoals de tafel afruimen of je tanden poetsen. Dan kan het ook in andere situaties.