Gisteren ging het over de inuïtieve en de rationele manier van beslissen. Blijft over de snelle manier van beslissen. Dat werkt vooral als je ergens veel van weet. En dat is meer dan je denkt. Ieder mens is bijvoorbeeld expert in het herkennen van gezichten. Uit experimenten blijkt dat we na 1 seconde al een behoorlijk accurate indruk hebben van iemand op basis van zijn gezicht.
Je zou kunnen zeggen dat je ook expert bent op het gebied van je eigen spullen. Het voelt misschien niet zo, maar ergens in je onbewuste zitten alle gegevens opgeslagen en weet je precies wat je hebt en waarom je het hebt. Dat pleit er dus voor om spullen in je handen te nemen en snel te beslissen wat je er mee doet: bewaren of wegdoen? Dat is bijvoorbeeld zo’n snelle beslissing. Waar hoort het bij? Is een volgende beslissing.
Als je dat niet durft, dan kun je altijd nog werken met de twijfeldoos. Zet spullen een tijdje op zolder of in de schuur. En kijk er na een aantal maanden nog eens na. Grote kans dat het dan weg kan. Dat is de methode ‘ik slaap er nog een nachtje over’.
Misschien is het probleem wel dat veel mensen veel te veel nadenken over opruimen en organiseren. Dat is de rationele manier van kiezen. Misschien werkt die hier wel niet zo goed en vinden daarom veel mensen het moeilijk. Tijd om één van de andere twee manieren te proberen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten