vrijdag 29 mei 2009

Slow organizing 2: de koffievlektheorie


De vorige keer schreef ik dat slow organizing een continu proces is van aanpassen van je spullen en hun indeling. Misschien dacht je toen: dat is een mooie gedachte, maar ik zit met chaos om me heen en ik weet niet hoe ik moet beginnen. Slow of niet slow, ik wil gewoon praktische tips!

Ook georganiseerd worden gaat stap voor stap, slow dus. Volgens mij kan het op twee manieren:
1. Je begint elke dag één en dezelfde plek op te ruimen
2. Je leert nieuwe gewoontes aan

Eigenlijk is de eerste manier ook een gewoonte, dus er is eigenlijk maar één manier. Nieuwe gewoontes helpen je opgeruimd te blijven. Er zijn ook specifieke gewoontes, waardoor je opgeruimder wordt. Maar elke dag dezelfde plek opruimen is een heldere manier om langzamerhand opgeruimder te worden.

Ik weet dat er nu mensen zijn die denken: maar zo duurt het jaren voordat ik mijn huis georganiseerd heb! Misschien is dat zo, als je één plek gaat organiseren, elke dag weer, dan is dat één plek en zie je nog niet zoveel resultaat.

Maar als je begint om één plek consequent bij te houden gebeuren er een paar dingen.

Het mooie is dat die plek zich ‘vanzelf’ gaat uitbreiden. Als namelijk je bureau opgeruimd is, dan heb je de neiging om ook andere plekken in de buurt te gaan opruimen. En dan is er geen houden meer aan, voor je het weet is je hele werkkamer georganiseerd.

Een ander effect is dat je gaat wennen aan het idee dat je elke dag je bureau opruimt. Als dat eenmaal in je systeem zit, dan ga je daarop anticiperen. Dus als je overdag een stapeltje op je bureau wilt leggen, dan denk je: ‘Dat stapeltje ga ik aan het einde van de dag opruimen. Eigenlijk kan ik dat net zo goed meteen doen, dan hoeft het straks niet.’ Dan hoef je aan het einde van de dag je bureau niet eens meer op te ruimen, het bureau lijkt zichzelf schoon te houden. Je hebt het opruimen opgenomen in je routine. En laat dat nou precies de bedoeling zijn.

Dat is wat ik de koffievlektheorie noem: als je er iets aan doet, dan gaat het nooit meer weg, sterker nog, de vlek (gewoonte) breidt zich alleen maar uit.

Geen opmerkingen: