Misschien heb je wel eens gehoord van slow cooking: lekker langzaam koken en eten, met natuurlijke ingrediënten. Maar slow organizing? Wat zou dat moeten zijn? Het klinkt een beetje tegenstrijdig, zelfs. Bij organizing en opruimen denk je eerder aan actie, snelheid en flink aan de slag.
Ik kwam er op toen ik aan het nadenken was over nieuwe vormgeving voor mijn website. Ik wil meer doen met beeld en dacht aan toepasselijke dieren. Toen las ik iets over slow health, daar hoort een slakje bij. Ik dacht toen ook: nee een slak, dat is niet het goede beeld. Maar waarom eigenlijk niet? Wat zou er gebeuren als je langzaam gaat organiseren? Wat zou dat zijn en waarom werkt het?
Eerlijk gezegd heb ik er nooit in geloofd dat je in één keer alles kunt organiseren en opruimen wat je in vele jaren hebt verzameld. Je ziet het wel eens in tv-programma’s: mensen worden gedwongen om afscheid te nemen van spullen die herinneringen van jaren vertegenwoordigen. En dat in heel korte tijd. Ik ben altijd heel benieuwd hoe het een tijdje later gaat met die mensen. En ik vraag me altijd af of de oorzaak van hun verzamelwoede is weggenomen. Eerlijk gezegd denk ik van niet.
Voor mij is organizing een proces. En dat proces gaat stap voor stap. In dat proces ontdek je wat bij jou hoort, waar je afscheid van kunt nemen en op welke manier je je spullen het beste kunt koesteren en onderhouden. En dat proces gaat steeds door. Want je verandert zelf ook weer tijdens het proces. Spullen die op een bepaald moment erg belangrijk voor je waren, zijn dat later niet meer of minder. Net zoals met een project: als je er mee bezig bent, dan heb je de spullen daarvoor bij de hand. Als het project is afgerond, dan archiveer je het of doe je spullen weg. Zoals kinderen uit hun kleren groeien, zo doe je dat zelf met spullen.
Studiespullen zijn hier een goed voorbeeld van: tijdens je studie bewaar je natuurlijk alles: je boeken, je readers, je werkstukken, werkstukken van anderen uit je werkgroepen, je aantekeningen. Een tijdje na je studie merk je dat je al die spullen niet gebruikt. Het staat maar ruimte in te nemen. Misschien kan er iets weg? Aantekeningen gaan meestal als eerste de deur uit. Je weet eigenlijk nog nauwelijks wat je er mee bedoelde. Werkstukken van mensen die je niet meer ziet, hoef je toch eigenlijk ook niet te bewaren? Uiteindelijk hou je een aantal boeken en/of readers over die tijdloos zijn en waar je nog vaak op teruggrijpt.
Ik zie het ook bij mijn eigen collectie organizing-informatie: in het begin vond ik alles interessant, ik wilde alles weten. Na een tijdje ging ik patronen zien en dubbele informatie herkennen. Dan komen er alleen nog nieuwe dingen bij en zijn allerlei artikelen minder interessant geworden. Nu ben ik weer een stapje verder richt ik me meer op andere dingen, naastgelegen terreinen, zoals informatie over de slow-beweging of geluk. Dat brengt ook een andere ordening met zich mee. Eerst bracht ik ordening aan binnen de organizing-informatie. Nu gaat het meer om organizing en een aantal aanvullende categorieën. Over een jaar of twee is het vast weer anders.
Slow organizing is dus eigenlijk een continu bewustzijn: wat hoort bij mij en wat niet meer? Welke indeling is passend? Elke keer zet je een klein stapje en pas je je spullen aan aan jezelf. Toch maar eens kijken of ik iets kan met die slak op mijn website.
Ik kwam er op toen ik aan het nadenken was over nieuwe vormgeving voor mijn website. Ik wil meer doen met beeld en dacht aan toepasselijke dieren. Toen las ik iets over slow health, daar hoort een slakje bij. Ik dacht toen ook: nee een slak, dat is niet het goede beeld. Maar waarom eigenlijk niet? Wat zou er gebeuren als je langzaam gaat organiseren? Wat zou dat zijn en waarom werkt het?
Eerlijk gezegd heb ik er nooit in geloofd dat je in één keer alles kunt organiseren en opruimen wat je in vele jaren hebt verzameld. Je ziet het wel eens in tv-programma’s: mensen worden gedwongen om afscheid te nemen van spullen die herinneringen van jaren vertegenwoordigen. En dat in heel korte tijd. Ik ben altijd heel benieuwd hoe het een tijdje later gaat met die mensen. En ik vraag me altijd af of de oorzaak van hun verzamelwoede is weggenomen. Eerlijk gezegd denk ik van niet.
Voor mij is organizing een proces. En dat proces gaat stap voor stap. In dat proces ontdek je wat bij jou hoort, waar je afscheid van kunt nemen en op welke manier je je spullen het beste kunt koesteren en onderhouden. En dat proces gaat steeds door. Want je verandert zelf ook weer tijdens het proces. Spullen die op een bepaald moment erg belangrijk voor je waren, zijn dat later niet meer of minder. Net zoals met een project: als je er mee bezig bent, dan heb je de spullen daarvoor bij de hand. Als het project is afgerond, dan archiveer je het of doe je spullen weg. Zoals kinderen uit hun kleren groeien, zo doe je dat zelf met spullen.
Studiespullen zijn hier een goed voorbeeld van: tijdens je studie bewaar je natuurlijk alles: je boeken, je readers, je werkstukken, werkstukken van anderen uit je werkgroepen, je aantekeningen. Een tijdje na je studie merk je dat je al die spullen niet gebruikt. Het staat maar ruimte in te nemen. Misschien kan er iets weg? Aantekeningen gaan meestal als eerste de deur uit. Je weet eigenlijk nog nauwelijks wat je er mee bedoelde. Werkstukken van mensen die je niet meer ziet, hoef je toch eigenlijk ook niet te bewaren? Uiteindelijk hou je een aantal boeken en/of readers over die tijdloos zijn en waar je nog vaak op teruggrijpt.
Ik zie het ook bij mijn eigen collectie organizing-informatie: in het begin vond ik alles interessant, ik wilde alles weten. Na een tijdje ging ik patronen zien en dubbele informatie herkennen. Dan komen er alleen nog nieuwe dingen bij en zijn allerlei artikelen minder interessant geworden. Nu ben ik weer een stapje verder richt ik me meer op andere dingen, naastgelegen terreinen, zoals informatie over de slow-beweging of geluk. Dat brengt ook een andere ordening met zich mee. Eerst bracht ik ordening aan binnen de organizing-informatie. Nu gaat het meer om organizing en een aantal aanvullende categorieën. Over een jaar of twee is het vast weer anders.
Slow organizing is dus eigenlijk een continu bewustzijn: wat hoort bij mij en wat niet meer? Welke indeling is passend? Elke keer zet je een klein stapje en pas je je spullen aan aan jezelf. Toch maar eens kijken of ik iets kan met die slak op mijn website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten