donderdag 6 augustus 2009

Vis en organizing 1


In het boek Vis! gaat het er over hoe je meer energie, passie en plezier kunt hebben bij je werk. Op de Pike Place Vismarkt in Seattle weten ze precies hoe dat moet en ze zijn er wereldberoemd mee geworden. De hoofdpersoon in het boek krijgt een ingedutte afdeling onder haar hoede. Met de principes van Pike Place Vismarkt zorgt ze dat de medewerkers van haar administratieve afdeling weer inspiratie krijgen. Als het daar kan, dan moet dat toch ook bij organizing kunnen?

Het leidende principe is: als je niet het werk kunt doen waar je van houdt, hou dan van het werk wat je doet. Een variant op ‘if you can’t be with the one you love, love the one you’re with.
Uiteindelijk heeft elke baan z’n saaie kanten en kan elke baan saai zijn voor degene die het moet doen. De wereld rond reizen voor je werk lijkt misschien geweldig, maar uiteindelijk zit je vooral te wachten of vliegvelden en zie je veel hotels van binnen. Voor de bezienswaardigheden heb je meestal geen tijd.

Maar andersom geldt dat ook: elk werk heeft z’n mooie kanten. Als je het met aandacht doet, dan kan elke baan je voldoening schenken. Een schoonmaker kan er plezier in hebben dat hij alles blinkend achter laat en een postbode kan met plezier de post op tijd bezorgen. Je kunt altijd kiezen hoe je je werk doet, ook al heb je geen keuzes in het werk zelf.

Dat kan voor een baan gelden, maar dat geldt zeker voor opruimen en organiseren. Je kunt natuurlijk kiezen om het niet te doen. Maar dan loopt het na een tijdje uit de hand en krijg je andere problemen. Je weet dus dat het beter is om het wel te doen en om alles goed bij te houden.

Als je het toch moet doen, waarom zou je het dan niet met een vrolijk gezicht doen? Waarom zou je er dan geen genoegen in hebben om het op de best mogelijke manier te doen?
In de Pike Place Vismarkt hebben ze er voor gekozen wereldberoemd te zijn. Als je toch zwaar werk moet doen, met vissen die stinken en waarbij je vroeg op moet, dan kun je maar beter wereldberoemd zijn in plaats van doorsnee.

Ik weet niet of je wereldberoemd kunt worden met een opgeruimd huis (maar wie weet?), maar wel dat je eindeloos moeilijk kunt doen over hoe vervelend het allemaal is. Of je kunt gewoon accepteren dat het moet gebeuren en er iets leuks van maken. Aan jou de keuze.

Hoe je het dan leuk maakt, daarover de volgende keer meer.

Geen opmerkingen: