woensdag 30 september 2009

Wat is jouw doel?


Kiezen is voor veel mensen lastig. Ze vinden veel dingen leuk en verzamelen daar spullen bij. En ze willen niets weg doen, ‘want dan heb ik het de volgende week net nodig’, hoor ik vaak.

Daar zijn rationele argumenten tegen in te brengen. Meestal lijkt het maar zo dat je ze vlak daarna nodig hebt. Je doet misschien vijftig dingen weg en één daarvan zou je inderdaad even later kunnen gebruiken. De andere 49 dus niet. Meestal zou je dat ene ding gebruiken voor iemand anders. En kun je het bovendien gemakkelijk vervangen. Die ene keer dat je misgreep onthou je wel.

Dat maakt de keuze niet gemakkelijker. Het gevoel blijft dat je het maar nooit weet en dat je dus beter alles kunt bewaren. Vervolgens zit je wel met een vol huis en dat is ook weer niet handig. Kijken of je iets ooit nodig zou kunnen hebben is dus geen handige manier van kiezen. De meeste dingen zou je ooit nog wel eens misschien nodig kunnen hebben.

Dus hoe kies je dan wel? Door te kijken wat er bij je past. Je tilt als het ware de keuze een niveau hoger door te kijken wie jij bent op dit moment in je leven. Wat zijn de dingen die daar bij horen?

De vraag ‘wat hoort bij mij?’ kan heel wat oproepen. Het gaat dan niet meer over de spullen, maar over jou. Wat wil jij eigenlijk? Wat is de reden dat je wilt opruimen? Wat wil je er mee bereiken?

Misschien wil je een rustplaats creëren in je huis, zodat je bij kunt komen van je drukke leven. Dan heb je een plek nodig met weinig prikkels, waar je tot jezelf kunt komen. Maar het kan net zo goed dat je juist een huis wilt waar iedereen kan binnenvallen en waar het gezellig rommelig is. Of waar je je hobby’s kunt uitoefenen.

Bij mezelf zie ik dat mijn werkkamer langzaam verandert naarmate ik langer bezig ben met mijn bedrijf. Ik maak steeds meer ruimte voor mijn bedrijf. Dat betekent dat spullen van mijn vroegere studie moeten wijken, maar ook van mijn vorige baan. Ook verzamel ik alleen nog artikelen die met organizing te maken hebben. Van mijn andere interesses blijft maar een handjevol over.

Overigens merk ik daarnaast dat ik nu weer toe ben aan een hobby. Ik ben de afgelopen jaren bijna fulltime bezig geweest met mijn bedrijf en ik kijk nu uit naar wat ik naast mijn bedrijf wil doen. Daar ben ik nu ruimte voor aan het maken door allerlei dingen op te ruimen. En zo blijft alles in beweging naarmate je thema verandert.

Als je merkt dat praktische tips je niet helpen, dan is het ook voor jou tijd om op zoek te gaan naar je thema. Als je weet waar je naar op zoek bent, dan weet je ook welke spullen daar bij horen. Ontdek je opgeruimde zelf helpt je om je thema te vinden. Dat is een onderwerp dat vooral aan de orde komt op de eerste dag van de workshop op 10 oktober 2009. Je kunt je voor deze eerste dag apart inschrijven. Voor meer informatie ga naar www.ontdekjeopgeruimdezelf.nl.

maandag 28 september 2009

De latte-factor


Afgelopen week was ik in Sevilla en daar waren een stuk of vier vestigingen van Starbucks. In Nederland kun je maar op een paar plaatsen naar deze Amerikaanse koffieketen en nog niet in Rotterdam. De hoogste tijd dus om een paar lattes, mokka’s en andere smaken uit te testen. Bovendien was het er lekker koel.

Nu was ik met vakantie en dan let ik wat minder op prijzen, maar een bekertje koffie voor vier euro is eigenlijk wel een beetje veel. Je kunt wel een espresso krijgen voor 1,70, maar veel minder wordt het niet. En wat heb je dan helemaal, een klein beetje koffie.

Amerikanen noemen dat de ´latte-factor´: als je elke dag naar Starbucks gaat geef je ongemerkt flinke bedragen uit. Want het blijft natuurlijk niet bij alleen een espresso, je wilt een cappuccino met een extra shot espresso (anders is het erg slappe koffie) of mokka, slagroom of iets anders lekkers. Je kunt een hoop bezuinigen door dat soort kleine uitgaven te beperken.

De consumentenbond heeft net uitgerekend wat onze koffie thuis kost (zie hun gids van oktober). Dat varieert van 3 cent voor oploskoffie en 4 cent voor filterkoffie, tot 6 tot 12 cent voor Senseo en 33 cent voor Nespresso. Toch nog altijd een stuk goedkoper dan Starbucks. Maar dan heb je er natuurlijk geen airconditioning en loungebanken bij.

vrijdag 18 september 2009

Gevonden voorwerpen (2)


Onlangs was ik mijn bakje met acties aan het uitmesten. Tijdens het opruimen kwam ik een aantal korte berichten tegen, die ik bewaard had om over te bloggen. Stuk voor stuk te kort voor een hele column, maar toch leuk genoeg om te vermelden.

Veel gekocht = lekker
Misschien ken je het fenomeen dat lege terrassen opeens vol kunnen lopen als er een paar mensen gaat zitten. Mensen zijn kuddedieren en dat geldt ook in de supermarkt, zo schrijft Dr. Erica van Herpen. Mensen die wijn kopen in de supermarkt kopen het liefst een wijn die bijna op is, ‘want zoveel mensen hebben die gekocht, die zal dus wel goed zijn’. Dit geldt dan vooral voor producten waarvan we de kwaliteit moeilijk in kunnen schatten, zoals wijn (en restaurants). Soms is het dus handig om je schappen niet te snel bij te vullen. Of, als je consument bent om je daar niet door te laten (mis)leiden?

Ga niet winkelen als je honger hebt
Dat is een bekend advies. Nu is het ook bewezen: als je gemotiveerd bent voor een bepaald gedrag, dan neem je nuttige voorwerpen (voor dat gedrag) groter waar dan andere voorwerpen. Mensen die graag willen drinken schatten een glas water groter in dan mensen die geen behoefte hebben aan water. Zou je dan ook kleinere hoeveelheden gaan kopen als je honger hebt, omdat je dat gebak of die chocoladereep groter inschat? Op de één of andere manier betwijfel ik dat.

Helper’s high
Als je aardig bent voor anderen ga je jezelf ook beter voelen. Helper’s high noemen ze dat. Dus als je minder goed voelt, doe dan eens iets aardigs voor een ander: geef een compliment, bedank iemand ergens voor, wees nieuwsgierig en stel vragen en luister met aandacht, oordeel niet en toon medeleven. Kortom: richt je op een ander en je eigen problemen verdwijnen even naar de achtergrond.

dinsdag 15 september 2009

Drie manieren om in actie te komen


Zo vlak na de vakantie kan het lastig zijn om weer in actie te komen. Je leest er misschien over, zoals in deze nieuwsbrief en je maakt een actielijst of je denkt aan alles wat je nog moet doen. Maar daarmee ben je nog niet in beweging gekomen.

Het kan een valkuil zijn: lezen over opruimen of lijstjes maken, maar niet in actie komen. In feite is het een soort uitstelgedrag: in plaats van aan de slag te gaan, lees je er nog maar eens over of zet je je actie nog maar eens op een rijtje.

Dat is hetzelfde als leren fietsen zonder ooit op een fiets te gaan zitten. Je leert geen fietsen door er over te lezen of door alle onderdelen van een fiets te analyseren. Je leert fietsen door het te doen. Misschien heb je eerst wat hulp nodig, bijvoorbeeld van zijwieltjes of val je een paar keer. Na een tijdje gaat het vanzelf beter en kun je fietsen zonder hulp en zonder vallen.

Met opruimen is het niet anders. Wat er nodig is, is dat je daadwerkelijk in actie komt, iets doet. Dan verandert er pas iets. Daarom vraag ik je deze keer om na te gaan welke actie jij hebt uitgesteld? Welk project ben je niet gestart? Waarover ben je aan het lezen zonder echt iets te doen? Waarvan maak jij steeds lijstjes zonder in actie te komen?

Om op gang te komen geef ik je drie manieren om in actie te komen, de zijwieltjes als het ware:

1. Bedenk wat de eerste actie is.
Wat kun je vandaag nog doen om dichter bij je doel te komen? Bij voorkeur is dit iets wat je vijf minuten tot maximaal een kwartier kost. Zet alleen die eerste stap en kijk dan verder. Als je nog onzeker bent over wat je moet doen: vraag iemand om advies.

2. Zorg dat je de juiste spullen in huis hebt
Weet je niet zeker of je alles wat je nodig hebt in huis hebt? Ga dan na wat je nog mist en zorg dat je het aanschaft of ergens leent. Dat is je eerste actie. En als je eenmaal alles in huis hebt, leg dan alles alvast klaar, dan kun je tenminste zien wat je hebt. Tsja, als je dat gedaan hebt, dan kun je natuurlijk net zo goed gewoon beginnen.

3. Experimenteer
Het is lastig om aan een groot project te beginnen en ook om uit een hoop mogelijkheden te kiezen. Dat is allemaal nog veel moeilijker als je het gevoel hebt dat er veel van afhangt. Zie het dus als een experiment: je probeert gewoon wat en dan zie je wel wat er van komt. Of kies een bepaald thema voor de komende maand. Daar ga je je deze maand mee bezig houden, daarna ga je weer iets anders doen. Je kiest helemaal niet echt, je probeert gewoon wat uit.

En als je eens van de ‘opruimfiets’ afvalt, geen punt, dan stap je gewoon weer op. Zoek de hulp die bij je past en blijf oefenen. Opruimen wordt dan uiteindelijk net zo vanzelfsprekend als fietsen.

Behoefte aan een opstapje? Doe de Organizingscan

In twee uur specifieke tips en een stappenplan voor maar 95 euro.
Je wilt best zelf aan de slag, maar je weet niet goed waar te beginnen en welke stappen je moet nemen? Dan biedt de Organizingscan een oplossing: in twee uur lopen we samen je huis en/of kantoor door. Ik geef je op dat moment meteen een aantal tips, zodat je meteen aan de slag kunt.

Daarnaast krijg je achteraf van mij een uitgebreide rapportage, met daarin tips die speciaal op jou van toepassing zijn en een persoonlijk stappenplan waarmee je aan de slag kunt.

Je kunt de Organizingscan ook zakelijk inzetten, dan betaal je € 160,- voor twee uur, inclusief rapportage. Buiten Rotterdam bereken ik reiskosten.

woensdag 9 september 2009

Blauwe woensdag


Hebben we ons net wijs laten maken dat de derde maandag in januari de meest depri dag van het jaar is, komen er een paar wiskundigen met het nieuws dat maandagblues niet bestaat.

Peter Dodds en Christopher Danforth hebben vier jaar lang 2,4 miljoen blogs en – het laatste jaar – tweets gescoord op hun geluksgevoel. Maandag zijn we nog volop met het weekend bezig en zijn de blogjes best vrolijk van toon. Woensdag is het afgelopen weekend ver weg en het komende weekend blijkbaar ook, dan zijn we het ongelukkigst.

Het gaat hier natuurlijk meer om de stemming van de dag en niet om levensvoldoening in het algemeen.

Dus als je je vandaag een beetje depri voelt, dan kun je gewoon de dag van de week de schuld geven, desnoods op maandag en op woensdag.

Zullen we er maar gewoon mee ophouden en er elke dag gewoon iets leuks van maken?

Bron: De Pers 26 augustus 2009

maandag 7 september 2009

Gevonden voorwerpen (1)


Onlangs was ik mijn bakje met acties aan het uitmesten. Een organizer is ook maar een mens, dus ook bij mij ligt daar vaak meer in dan ik zou willen en ook ik hou dat bakje vaak een paar weken of langer niet bij. Tijdens het opruimen kwam ik een aantal korte berichten tegen, die ik bewaard had om over te bloggen. Stuk voor stuk te kort voor een hele column, maar toch leuk genoeg om te vermelden:

Productiever door muziek
Luisteren naar barokmuziek maakt mensen productiever, zelfs als je helemaal niet van deze muziek houdt. Het ritme loopt parallel met onze hartslag en brengt ons daarom in de alfastaat. In die staat zijn we tegelijk ontspannen en alert en dan kun je je beter concentreren. Brainstudio heet daarom een site waar je gratis naar deze muziek kunt luisteren: BrainRadio.nl.

Meevallers geven stress
Als er iets onverwachts gebeurt, dan geeft dat stress, zelfs als het iets positiefs is. Daarop promoveerde Marret Noorderwier een tijdje geleden. Een stukje kaas dat marsepein blijkt te zijn, vind je in eerste instantie vies, zelfs als je van marsepein houdt. Gewoon omdat het iets totaal anders is dan je gedacht had. Als je iets gaat kopen en dat blijkt veel goedkoper dan je dacht, dan is je eerste reactie negatief, pas in tweede instantie zie je de voordelen. Mensen die aan structuur hechten hebben hier meer last van dan meer losse, chaotische mensen. En als je het heel druk hebt in je hoofd, dan kun je je ook minder snel aanpassen.

Dus hou je to do lijst overzichtelijk, doe één ding tegelijk en ontspan en je kunt gemakkelijker omgaan met nieuwe, onverwachte dingen, positief en negatief?

Low impact man
In Vlaanderen is het een begrip: de low impact man Steven Vromman die zijn ecologische voetafdruk zo klein mogelijk probeert te maken. Hij heeft alle luxe overboord gegooid en halveerde zijn stroomverbruik, zijn gasverbruik nam met tweederde af en zijn waterverbruik met 55 procent. Hij wekt onder andere zelf zijn stroom op met een rollerfiets en gebruikt regenwater, zelfs om te douchen. Uitgeverij van Halewijkck gaf het boek uit met als titel low impact man.

donderdag 3 september 2009

Na de vakantie doe ik het allemaal anders

Dacht je dat ook in de vakantie? Als ik terugkom dan ga ik het helemaal anders doen! Ik ga een boek schrijven, een eigen bedrijf beginnen, mijn baas/collega aanspreken op zijn/haar vervelende gedrag, geen extra klussen meer aannemen, meer tijd aan mijn familie besteden, etc.

Of je hebt je voorgenomen nu toch eindelijk je werkkamer eens op te ruimen of je administratie uit te zoeken en bij te houden. Dat kan natuurlijk ook.

Nu je terugbent en je bekijkt die gedachten nog eens in het nuchtere Hollandse licht, zakt de moed je alweer in de schoenen. Want hoe doe je dat dan? Hoe ga je dat voor elkaar krijgen?

Je twijfelt alweer. Dat mag, misschien was het toch niet zo’n goed voornemen. Maar als het iets is wat je al langer dwars zat of bezighoudt, dan is het misschien tijd om te onderzoeken hoe je het voor elkaar gaat krijgen.

En voor je het weet zit je alweer in het vertrouwde ritme en is er niets veranderd. Ook dat is de kracht van gewoonten. Het overgrote gedeelte van ons gedrag bestaat uit gewoonten en die helpen niet altijd om je doelen te bereiken.

Als het je gewoonte is om ja te zeggen als je baas je vraagt extra werk te doen, dan heb je dat zo weer gedaan, ook al had je je nog zo voorgenomen om dat niet te doen.

Je kunt gewoontes veranderen. Maar dat lukt alleen als je je voorbereidt. Bedenk dus van te voren wat je gaat zeggen als je baas aan je bureau staat met die haastklus. Oefen het voor de spiegel, met je partner of je coach.

Vraag altijd hoe belangrijk de klus is? Moet het nu, vandaag nog af? Wat gebeurt er als je het niet doet? Hoe erg is dat? Misschien zeg je dan nog steeds ja, maar in elk geval zeg je niet meer onmiddellijk ja, zonder nadenken.

Bekijk je voornemens nog eens. Zijn het wezenlijke wensen? Kijk dan hoe je ze kunt realiseren. Is er een kleine stap die je kunt nemen om dichterbij je wens of doel te komen? Misschien zie je het niet zitten om een boek te schrijven, maar vind je het wel leuk om een weblog te beginnen over een bepaald onderwerp?

Breek met je gewoontes en doe eens iets nieuws na de vakantie.
Kijk of je één wens dichterbij kunt brengen.

dinsdag 1 september 2009

Hoeveel discipline heb je nodig?


‘Ik heb gewoon niet voldoende discipline’ of ‘ik ben eigenlijk gewoon te lui’ om op te ruimen. Dat zijn uitspraken die ik vaak hoor. Deze zelfde mensen vertellen me vervolgens wat ze allemaal doen: een baan, zorg voor kinderen en/of ouders, misschien een vereniging waarvoor ze actief zijn of een opleiding die ze volgen. Dat klinkt mij dan niet erg lui in de oren.

Het is dan ook geen luiheid wat deze mensen er van weerhoudt om georganiseerd te zijn. Discipline hebben ze genoeg. Maar discipline is eindig. Je hebt er maar een beperkte hoeveelheid van. Denk aan de uitspraak ‘de boog kan niet altijd gespannen zijn’. Die geldt hier. Dus als je de hele dag actief bent met allerlei dingen die ‘moeten’ dan is het aan het einde van de dag gewoon op.

Hier is een leuk experiment mee gedaan. Stel er zijn twee groepen mensen. Die zitten in een kamer met chocoladekoekjes en radijsjes. Het is de bedoeling dat ze de radijsjes gaan beoordelen op smaak. De ene groep mag best een koekje nemen. De andere groep mag absoluut niet aan de koekjes komen, dat zou de smaak van de radijsjes bederven.

Daarna gaan beide groepen een lastige puzzel oplossen. Wat blijkt? Degenen die niet van de koekjes mochten eten blijven langer proberen om de puzzel op te lossen dan degenen die dat niet mochten. Van de koekjes afblijven kostte al een flinke hoeveelheid wilskracht. En daarna was er gewoon niet meer genoeg over voor de puzzel.

Kortom, als je hele dag vol zit met allerlei verplichtingen, dan is het logisch dat je ’s avonds niet meer toekomt aan opruimen. En als je hele week al vol zit, dan lukt dat in het weekend niet. Je hebt dan gewoon tijd nodig om je batterij met wilskracht op te laden.

Er zijn een paar manieren om te zorgen dat je toch aan de slag gaat:

1.Neem pauze.
Als je het druk hebt, begin dan met een pauze. Daarmee laad je je batterij op.

2.Gewoontes helpen je als je wilskracht op is.
Als het je gewoonte is om elke avond even door je huis te lopen om losliggende spullen op te ruimen, dan heb je daar geen wilskracht meer voor nodig. Je doet het gewoon zonder er bij na te denken.

3.Weet waarvoor je het doet
Als je een doel hebt om op te ruimen, dan heb je er minder wilskracht voor nodig, je weet waarvoor je het doet. Dus als je ruimte aan het maken bent voor je studie of om te mediteren, dan is dat gemakkelijker dan opruimen ‘omdat dat nou eenmaal moet’. Denk aan je doel, verbind je er mee voordat je aan het opruimen slaat, dat maakt het gemakkelijker.

Wil je meer weten over gewoontes en routines? Kom naar de themaworkshop op 6 oktober 2009. Ga naar mijn site voor meer informatie: www.opgeruimdorganizing.nl.

Wil je weten wat jouw doel is? Kom dan op 10 oktober naar Ontdek je opgeruimde zelf. Je kunt je nu ook alleen voor de eerste dag inschrijven. De hele workshop bestaat uit drie zaterdagen en start op 10 oktober. Meer informatie en inschrijven op www.ontdekjeopgeruimdezelf.nl.