Sleur?

Routines kunnen je enorm helpen: ze geven je structuur en je hoeft over bepaalde zaken niet meer na te denken, zoals: ‘waar liggen mijn sleutels? ’, ‘waar berg ik de post op?’ en ‘waarom heb ik die papieren voor mijn afspraak niet bij me?’. Daardoor heb je meer ruimte voor de dingen die echt belangrijk zijn.

Meestal word je dus een stuk effectiever van gewoontes. Maar er zijn situaties waarin gewoontes je dwars kunnen gaan zitten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als je uit gewoonte elke dag naar GTST kijkt, terwijl je het verhaal eigenlijk al jaren niet meer boeiend vindt. Of als je naar vergaderingen gaat die al jaren in je agenda staan, maar waar je eigenlijk helemaal niet meer bij hoeft te zijn. Of je bent ooit elke dag boodschappen gaan doen, omdat je geen auto had en toch dicht bij de supermarkt woonde. Inmiddels woon je ergens anders en heb je een auto, maar je doet nog steeds elke dag boodschappen.

Dat zijn allemaal gewoontes die enorm veel tijd kosten. Omdat je er inmiddels niet meer bij na denkt, heb je eigenlijk helemaal niet door dat het ook anders, effectiever kan. Soms is het zaak om de dingen gewoon eens even niet op routine te doen en je juist af te vragen: waarom doe ik dit? Moet ik dit zo doen? Is het nog handig? Kan het ook anders? Dat valt niet mee, maar het kan wel.

Het meest werd ik er mee geconfronteerd toen ik ging samenwonen. Mijn vriend had natuurlijk een hoop andere gewoontes. En dan blijken een heleboel dingen ook prima op een andere manier te kunnen. Niet afdrogen, maar de borden laten staan tot ze zelf gedroogd zijn (niet overgenomen). Tissues bij de hand houden, omdat het handig is voor bijna alles (wel overgenomen). Een frisse blik helpt dus. Vraag het gewoon eens aan iemand: hoe doe jij dat nou, de was, de boodschappen, alle afspraken op je werk, combineren van werk en ook nog de kinderen wegbrengen en koekjes bakken. Je hebt in elk geval een interessant gesprek, mensen vertellen graag over wat ze doen en hoe ze het zelf geregeld hebben. En misschien kom je nog op ideeën ook.