Selectief

Op tijd stoppen met iets kan je enorm veel tijdwinst opleveren. Stel je bent een tv-programma aan het kijken, maar eigenlijk is het helemaal niet zo leuk. Ik betrap mezelf er op dat ik dan vaak toch het programma of de film blijf kijken. Hetzelfde met boeken en artikelen: ook al vind ik ze niet zo boeiend of voorspelbaar, ik lees toch door. Terwijl ik beter zou kunnen stoppen op het moment dat ik vaststel dat het niet leuk is of niet boeiend.

Waarom doe ik dat? Enerzijds is het een soort plichtsbesef, denk ik: wat je begint moet je ook afmaken. Nou is het inderdaad zo dat een boek je soms pas na een tijdje grijpt en dat het vaak de moeite waard is om even door te lezen. Hetzelfde geldt voor een film. Doorzetten kan je iets opleveren. Maar vaak weet je best dat dat niet het geval zal zijn. En ook in die gevallen heb je de neiging om door te gaan met kijken of lezen.

Anderzijds is het ook een soort gewoonte. Je bent aan het kijken of lezen en je kijkt of leest gewoon door. Zonder daar eigenlijk echt bij na te denken. Ik had het na de vakantie met de kranten. Eigenlijk moet je daar heel snel doorheen en alleen die artikelen bekijken die echt interessant zijn. De rest is toch oud nieuws. Maar ik betrapte mezelf er op dat ik toch alles wilde lezen.

In dit geval is dat bijna niet mogelijk, dus dan ben je haast wel gedwongen om selectief te zijn. Anders kom je er nooit doorheen. En ik heb me maar weer eens voorgenomen om vaker selectief te zijn. Het levert namelijk zoveel tijd op.