Als ik iets vervelends heb gedaan of iets waar ik tegen op zag, dan neem ik daarna vaak even pauze. Even lekker zitten met een boek of de krant. Bij wijze van beloning voor mezelf. Ik adviseer mijn klanten ook vaak om dat te doen: stel jezelf een (kleine) beloning in het vooruitzicht. Op die manier kun je jezelf zover krijgen iets te doen wat je eigenlijk niet wilt.
Mijn innerlijke dialoog gaat dan ongeveer als volgt: ik wil eigenlijk lekker lezen of tv kijken. Als ik nou eerst mijn administratie doe of ga stofzuigen, dan mag ik daarna lezen of tv kijken.
Maar met belonen is iets geks aan de hand: het werkt soms niet of je bereikt het tegengestelde van wat je wilt. Het is bijvoorbeeld gebleken dat mensen in Nederland geen geld willen hebben voor het geven van bloed bij de bloedbank. Als je daar geld tegenover stelt, dan komen er juist minder donoren, in plaats van meer.
Dat komt omdat mensen het geven van bloed als iets positiefs beschouwen, ze doen iets voor hun medemens. Daar worden ze blij van. Als ze vervolgens geld krijgen voor het geven van bloed, dan krijgen ze het gevoel dat ze het voor het geld doen. En dat voelt een stuk minder goed.
Als je jezelf een beloning geeft na opruimen, dan kan dat juist averechts werken. Je geeft jezelf onbewust het signaal dat je alleen opruimt voor de beloning. Dat het opruimen zelf niet belangrijk is. En dat voelt niet goed. Ik hoor dat ook vaak van cursisten: ze zeggen dan dat ze zichzelf niet willen belonen. Het opgeruimde huis zelf is de beloning. Oftewel: ze willen het opruimen zelf belangrijk vinden en niet de beloning.
Eigenlijk is dat ook veel beter: als het je lukt op die manier dan heb je een intrinsieke motivatie gecreëerd om op te ruimen en die is altijd sterker dan een externe motivatie, zoals een beloning.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten